Tuesday, June 07, 2005

BADINGTHOLOGIES

i. LERVE YER DENTIST


Kyotabelles palang akey eh borket na akez sa dentista aver. Wit ko noseline ang dahilan pero parang warla lang akey sa idea na may-I-pull ang ngipin. Feeling ko eh super haggard ng concept. Mababa ang tolerance ko sa physical pain.

Grade school akez 'non nung una akez na binunutan.
-nag-faint akez

'nung shinurli akez
-nag-faint akez

aksidenteng nahiwa ko
ang finggers kez habang mega-tad-tad ng sibuyas
-nag-faint akez


Pero come Monday eh kelangan kong umatak sa dentista dahil kelangan kong magpapasta.

Since wit ko na kailangang mag-workikay eh . . . . . hayon! I have all the DAY for myself!

Fullybooked na ang bilatsina kong nyontista that day. Atak na lang akey sa Medical Plaza, may recommendation ang isa kong friendiva at first time kong magvisit sa menchus na nyontista.

In fairnezz, muntik na akez magfaint pagjupo kez sa dentist's cahir, wit dahil sa nerbosa but becuase kay "DOK". Buti na lang eh naka-jupo akey at siguro pag naka-shoyo akey eh nag-(enter regine)-I-think-I'm-falling . . . . . falling . . . (exit regine) na ang shontiebelles ko.

Kelangan pa bang i-memorize yan? Mashuti si DOK, kutis mayman, chines-chinesan at ang labi . . . hmmmmmmm . . . . mahihiya ang balat ng epol sa kapulahan!

Super smile lang siya sa 'ken habang super recline ang chair ever.

May mga shinoshornong siya sa 'ken pero sa sobrang ka-windangan kez eh puro senseless na salita ang lumalabas sa bibig ko.

But then, 'nung nilabas na niya yung mga tools niya eh hayan na . . . . . umatake na ang anorezia nerbosa kez. Jinijisip ko na pasta lang itu but then nanginig pa re akez ng slight.

Napansin ni DOK ang nerbiyos ko. Smile lang siya - shet! para sigurong anesthesia ang smile niya. Chika nya, "Everything will be fine. I'll do it nice and slow."

Nice and slow . . . . . . . .

Jinisip ko na lang na magdo-dookit kame.

At ang katagang "nice and slow . . . . . " eh umaalingawngaw sa isip ko.

Tinigisan akey.

Ishinotong ko na lang ang dalawang kamay ko sa nagigising kong junjun.

"Okay! Open up . . . . "

Binukas ko ang bibig ko ng slight . . . . .

"You can do better than that . . . . . "

Jinisip ko na lang na may dakota nota harizon plaza na eynimomentz papazlack sa nyonganga kez!

Nilakihan ko pa ang pagnganga ko.

"That's better!"

'Nung nagsimula na niyang kalikutin at kaskasin ang ngipin kez eh nagtu-twitch pa akez ng slight paminsan-minsan pag fatalle yung pag-keme nya. Kapag nangyaayari naman 'yon eh hinahawakan niya an mga kamay kong nakapatong sa puson ko.

"Is it too hard?!"

Ano?!?!?!?! Ano ang hard!!!!! Well, ako HARD na HARD na talaga!!!!!

Anyway, sucessful ang pasta.

Para din pala siyang dookit. Masakati na masarap.

"Isipin mo na lang . . . . dookit yan . . . . "

"Mmmmmmmm. (lasap . . . lasap) Dookit nga!"

Chos!

Para ding dookit na pag uber B.Y ang dentista mp, eh mas makyorapsa.

So, payo ko! LERVE YER DENTIST!

*

ii. WATERBOY

Hapon na 'nung na-postcard ang dookit session este pasta session.

Thanks to DOK, may pagbabayusan na naman akey sa mga susunod na gabe.

Choz!

Ang exena dapat eh may-I-atak kame ni Claude sa Pink Film Festival sa Gateway! But then no! Nag-text si bakla at wit raw siya makakaatak bcoz something came up.

Anyway, imberna akez ng slight, pero I decided na atak lang ng atak since wa din naman akez na ibang itenarary for that day!

So . . . . in short . . . . . mega-commute ang bakla . . . . mag-isa . . . . . .

Jumoin akez sa MRT sa Magallanes, for less haggardness.

Sa MRT eh may napasin akez na boylette, na nakajupo sa mejo tapat ko. And when I say boylette . . . . . . boylette talaga itey!!! as in JUGETS!!!!!!

In fairnezz, may hitsura ang jugetsiva, tisoy at ang puberty facial haris ay very evident. I call it young mustache. Chika nila, pag jugets daw eh lasang buko juice . . . . . . . freshness . . . . malinamnam, not that I have first-hand experience na ha (defensive?! Choz!!!)

Hayon! Actually, wit ko naman siya napansin dahil kyutiebelles siya at pinagdedebatihan ko sa jutak ko kung anu ang lasa ng jugets but then napansin ko siya dahil all along eh shitig siya ng shitig sa 'ken. Pero pag sa-sight naman akez sa kanya eh i-iiwas naman niya ang tingin niya.

Shinunasan ko ng tissue ang fezlack ko, baka naman kasi kung may anez na sa fez ko noh! Pero after that eh mega-sight pa rin ang jugets.

Na-werdohan akez sa kanya, wit naman akez veklang-vekla para gawin nyang prospective-mama san noh! At kung shomentollah din itung jugets na itu eh wit ko rin kekerihin dahil mukhang mas-kyota pa siya kay nick, my shofatembang. Eynimomentz . . . . A . . . B . . C . . . D . . . E . . . F . . . .G . . . BAN . . . TAY . . . BA . . . TA . . . 1 . . . 6 . . . 3.

So, deadmatology 101 ang drama ko hanggang CUBAO.

First kong aatak ng gateway, I'm always the ayala type kashe eh, pashosyal . . . . echowzzz! So, follow the leader lang akez sa mga signs leading to gateway aver.

In fairness, compared to lugaw eh fabulous naman ang mall.

Habang super walkathon akey eh bigla ko naalala yung jugets sa MRT. Siya yung nagde-deliver ng borbeg sa nalaysung. Junakis siya nung may-kyori ng building at haves sila ng patubigan on the loose!

Feeling ko non pa eh bet nang magpahada nitung Waterboy na itu kase everytime na nakakasalubong ko siya eh super kyoas siya ng tshirt at pa-sight ng channel.

The thing is . . . . learn ng mudaraka protion niya na gaylord akey . . hey . . hey! so, wit far na ma-learn din niyang gaylord akey . . hey . . hey!

Anu ba yan! Jugets pa lang eh pa-hada na!

*

iii. CHUCK&BUCK











Happy ang gateway, but then na-homesick akez. Wit itez, glorietta, wit itez greenbelt . . . iba ang crowd, iba ang culture . . . at yung fact na paglabas mo ng mal . . . eh CUBAO at CUBAO pa ren ang tata,bad sa yo . . . eh nakakaloka.

Harsh da 'vah?

Yung una kong winatch na film eh OSCAR. Isang chakang film about AIDS AWARENESS. Happy lang siya kase wit dinikit ang AIDS sa mga veklus sa film. So, hindi masyadong gay ang film.

20 minutes.

Walk out na akez.

Next film, eh 9:30 pa. Nanalangin akong matinong film itez.

So, since tommy abuel na akez. Atak muna ng Itallianis.

Lafutch!

So, pag-atak kez sa sinehan eh dami pang oras ang kelangan shutayin. That time, eh bangenge na akez sa kape, after dinner eh super kape pa akez.

So, heto ang exena ng CHUCK & BUCK.

First and foremost, itu ang pinaka-depressing film na na-watch ko since "The Passion of the Christ". As in ganun ka-harsh . . . . . I mean, sobrang depressing 'nung movie na most of the time, eh I watch with my eyes tightly shut . . . sa sobrang embarassment sa mga eksena. As in, it hit me hard . . . para akong sinampal-sampal.

Basta, istorya siya ng isang veklores na parang retarded (si BUCK) na hindi umalis sa pagiging 11 years old. Meron siyang childhood friend, si CHUCK, na later in life eh umisquierda din papuntang LA.

Nag-sight lang sila ule 'nung nag-tegibums yung mudraka ni Buck.

Anyway, simple lang naman ang eksena, nagkaroon ng fixation si Buck kay Chuck 'nung mga bata pa sila, you know, Chuck and Buck and Suck and Fuck!

Kaya nung nagkita uli sila eh hayon, umusbong bigla ang "pagmamahal" ni Buck kay Chuck.

Mega-fly pa siya sa Los Angeles para maging mas malapet kay Chuck.

Hanggang sa nauwe sa stalking-galore.

Buck, being that child-like . . . . . brings forth so much innocence . . . . . yung love niya kay Chuck eh busilak . . . . and he didn't care, while most of the people would look at it as freaky.

On the other hand, si Chuck eh ikakasal na. Kinalimutan na niya si Buck and wala na siyang koneksiyon kay Buck whatsoever. Sa una eh nagiging polite lang siya kay Buck but then, when Buck started to offer sexual proposals, as innocently as a child would asking a friend to scratch his back, nag-freak-out si Chuck.

Katulad nga ng nasabi ko, grabe, ang depressing ng film and it touches. Sobra!

Ang harsh ng idea na veklores ka na nga . . . . . tapos may slight-retardation ka pa . . . . . . tapos yung young love-seet love mo eh . . . nasa ibang mundo na.

And BUCK wouldn't stop at nothing, hahamakin ang lahat, para lang mapasakanya si Chuck maski na obvious na obvious na ayaw niya! Ang pinoy-gay ng eksena di ba? (minus the retardation issue)

CHUCK: Buck! I'm sorry. I'm getting married. I have a different life now. What we did before, we did it because we're kids! And we're no longer kids. I do not know why you are acting like this.

BUCK: Yes, you do. Remember those games we used to play? Chuck and Buck and Fuck and Suck.

Mas makyonda si Chuck! Siya ang nag-instigate kay Buck 'nung mga bata pa sila na laruin yung "games" they used to play. And because of that BUCK never left being 11, at hindi lang yon . . . . naging bading pa siya.

*

Nagtapos din ang obsession nung pinagbigyan ni Chuck na hadahin siya ni Buck for the last time.
It is very redeeming.











*

Bago pa na-postcard ang araw eh naiwan akong deep in thought. In my room. Thinking about the day and thinking about kung anez na ang eksena sa lyf ko.

Masyado akez na naapektuhan sa movie.

Siguro, becoz, once eh naging Buck din akez na na-obsessed sa isang luluki dahil sa busilak na pagmamahal. Becoz, once eh . . naexperience ko ren ang stalking-portion . . . na-experience ko ren ang tanggihan . . . I-reject! Naexperience ko ren na para akong retarded na hndi ako nakikinig sa mga tao sa paligid ko, wa akong rationality or whatsoever . . . . and that's not EASY.

It seems that BUCK was so unwanted . . . . . but the thing is . . . . . how can we not WANT a person like that . . . . that despite his mannerisms, use of words and physical qualities . . . . . it seems that he is very much like a child . . . . honest . . . . innocent . . . . pure . . .

No comments: