NOT ANOTHER VARSITY CAPTAIN ENTRY

"Nagkita na ba kayo ni Varsity Captain from the time that you went back? "

Shet! Unprepared akez sa ganoong klaseng ambush interview. Muntik na akez tumambling sa gitna ng Government at maglip-synch ng "Diamonds Are Forever" with all the production and performance level galore.

Natameme akez sa shornong na iyonchie ni McVie. Mega-shoyo lang kame sa bar habang nagaganap ang gay na gay na christmas party ng Icon at habang ang mga veklores eh walang patumangga sa paggiling, pagpapapawis at pagpapa-impress eh nagrigodon bigla ang balun-balunan ko.

Pero parang wala lang . . . . super ikmyle akez at confidence to the most fatalistic level . . . Kaya ko 'to . . . . kaya ko 'to . . . . "Yeah! We’ve seen each other. Anyway . . . . . . "

But deep inside . . . . . .

*

"Mare, honestly! I don't know what to do!"

Nasa kalagitnaan kame ng Ortigas at habang witchelles madefine ang mga eksenang nagaganap sa kalsada dahil sa buhol-buhol na shropik ever eh super drama anthology naman akey hey hey kay Claude.

Corrected by naman ang ichinika sa 'ken ni Claude. Chika niya na super in-denial akez. Kelangan kong gawen ever eh harapin ang feelings ko. Face reality. As simple as that.

Sa trulagen lang eh sinasadya kong witchelles italak ever ditey ang mga eksenang naganap sa 'men ni Varsity Captain from the time na naka-return-of-the-jedi akez from proveng.

"Do you really like him?"

Isang daan at limampu't isang beses na yatang shinornong sa aken ni Claude ang shornong na iyonchinabelles at parang betsiva na niyang gumetlack ng lapis at ipasok sa jilongis morisette kez para lang magkaroon akez ng matinong sagot.

At as usual ang sagot kez eh . . . .

"Oo naman!"

At as usual another heto ang reply niya . . .

"O! Anong problema?"

"I don't know."

Witchelles ko talaga learnsiva kung anik ang problema. Parang bet ko na lang na iuntog ever ang ulo kez sa dingding hanggang lumabas ang sagot na super-sinasightchinabelles kez.

"Alam mo Bernz, kelangan mo na sigurong magpatingin sa psychiatrist."

That night eh paatak kame sa Rennaisance sa Ortigas para umattend ng isang birthday party ng isa sa mga nyora namen . . . . si Mama Ricky. No! Not the Mama Ricky na famous hair stylist but Mama Ricky "the fashion photographer".

Mama Ricky is celebrating his 45th birthday. Minsan sa buhay kez eh naging young padawan learner din akez ni Mama Ricky. Siya ang may karay-karay sa ken habang ang aking diwa eh musmos at inosenteng-inosente pa. Karay niya akez sa Quezon Avenue para I-meet ang mga amiga niyang designers. Karay niya akez sa Giraffe at Penguin 'nung mga panahong witchelles pa uso ang Mr. Piggy's at mas lalong witchelles pa uso ang Bed at Government. Karay niya rin akez sa Circle of Life (QC circle) para makagetching ng tips kung pano mamick-up ng bulaychina. Si Mama Ricky den ang nag-givesung sa 'ken ng unang bonalicious ko. Regalo niya for my birthday.

Well, for sure eh aapaw ang kabaklaan sa condo unit ni Mama Ricky. Sa elevator pa lang eh haves na kaming nakasabay na mga bagetz na badinggerzie na obyosa delarosa namang sinasadyang two octaves lower ang mga boses ever para witchelles ma-bukayo ang rising, lowering at belly-dancing intonation ng mga boses niletchie ever. Ewan ko ba, kung minsan eh najijisip kez na witchelles naman akez ganitey hey hey kaplastik sa sarili kez at sa ibang utawsingbelles. Bading ako! Bading na bading at witchelles kez na needsung na ishogo pa ang kabadingan kez para mas maging markettable.

Pag-enter the dragon namen sa unit eh witchelles nga akez nagkamali. Samu't saring kabadingan ang present-tense. Sinalubong kami ni Mama Ricky with all the smile and avratheng.

Beso . . . .

Beso . . . .

Greet . . . .

Greet . . . .

Pinatuloy na niya kame. In fairness, medyo shuhimek at gloomy pa ang environment ever. Witchelles pa siguro nakaka-ariba ang mga veklores sa paglaklak. Tanging si Gloria Estefan lang ang paulit-ulit na super singaling na at least eh nakakapagpa-taas ng mood.

Jiniwan naman akez ni Calude at jumointlackles kay Mama Ricky.

Nasightchinabelles kez si Rica na nakajupostrax sa couch. At heto ang eksena, may isang menchus na super akbay sa kanya at super chikahan sila. May mga kilig momentz pa ang baklita at may nalalaman pang pakurot-kurot sa tagiliran ng menchus.

Super lingon sa 'ken si Rica at nashock ever na parang naka-sightchinabelles ng multong naka t-back.

Lumapit siya.

"Bernz, I know you and Claude will not be happy about this but I am with someone," then super turo siya sa menchus na nakashorlikod sa 'men at nakajupostrax pa ren sa couch.

So, naloka naman akez. "Baket naman kami hindi maha-happy?"

"I'm not just with an ordinary someone, but I am with HIM."

In fairness, eh witchelles kez talaga maintindihan ang bakla. 'Nung una eh feeling kez na baka bangag lang si bakla. Sinetchie namanchie ang kajointlackles niya na parang warlang warla ang eksena?

A. Si Richie Sambora
B. Si Katya Santos

O . . . . . . . .

C. Si UMA!!! (Echoz)

Tapos, eh super sightchinabelles naman sa 'men ang menchus. At super-smile siya sa 'ken.

Naloka akey hey hey hey! Well . . . loka would be a total understatement . . . maloloka akez pag naka-sight akez ng porno video ni Elton John at George Michael. Maloloka akez pag nag-hubad sa harapan kez si Alvin Alfonso. Pero heto . . . hindi itez kaloka-loka . . . rather . . . . NAPRANING akez. As in . . . . kulang na lang siguro eh jumikot ever ang julo kez, mag spider walk ng pabaligtad at dumura ng laway na kulay blue at sumigaw ng FUCK MEEEE . . . FUCK MEEEEE. (Linda Blair isdachu?)

Si LUCAS ang kajoinlackles ng baklang Rica.

So, who in the fucking world naman si Lucas?

Read this:

http://badinggerzie.blogspot.com/2005/05/week-full-of-unfaithfulness-part-3.html

Okay.

Super whisper with wings akez kay Rica, "Are you out of your freaking mind?"

Witchelles maka-ispluk si Rica. Parang bet na lang niyang magsign-language sa sobrang windang.

And then, "I just gave him a second chance, that's all. Don't say or do anything, please! Promise! I can handle this." Super malumanay ang pag-ispluk ni Rica na parang sinasabi na rin niyang "Hoy!!!!!! 'Hwag nyo ngang pakialamanan ang buhay ko!"

Oh well! Mga bakla talaga. Nasaktan na nga't lahat lahat . . . pakitaan lang ng close-up smile, konting suyo at konting-pgpapafeel na babae sila at ang haba-haba ng heraton eh bibigay na again and again.

Pero sa truelili lang eh na-concerned lang akez. Nasightchinabelles kez kung gaano kawarla at kung paano nagloka-lokahan ang bakla 'nung ma-bukayo niya si Lucas na halos may kinakangkang na sa sidewalk ng Malars. Witchelles kez lang bet na ma-experience niya ever uli iyonchie.

Was na ren naman akez magagawa ever. Andon na siya eh. Alangan naman palang isubo ko pa ang bato at maging Darnang itim at magkontra-kontrabidahan sa mga eksena.

Inontroduce akez ni Rica kay Lucas. Technically, first time talaga naming nag-meet. Maayos ko namang shinonggap ang kamay niya though learnsiva kez na felt na felt niya ever ang mga hostilities sa mata kez.

Anyway, chikahan galore lang kami ni Lucas habang may-I-attack si Rica para chikahin na si Claude.

Parang betsiva kez na bornongin si Lucas kung muhality of culture ba niya talaga si Rica. Pero parang masyado naman na yata akong shukialamera sa lagay na yon da 'vah? So deadma na. Anyway, kung nagmamahalan naman talaga sila e di go lang ng go, attack lang ng attack. Sabi nga ni Rock Star minsan, if the relationship is successful, then we're lucky . . . if it fails, better luck next time.

But the thing is, ang relationship ever ba ay nakadepende sa swete o malas? A relationship is between two people, them and only them are the ones who can maneuver their relationship to the good side or the bad side. Pero sabihin na nga nating ang mga magkarelasyon ay trulagen colagen sustagen ngang nagmamahalan to the highest level . . . . Baket meron pa reng sumesemplang?

Kung ang mga may jowa nga eh nahihirapang sagutin ang shornong na iyonchie eh akez pa kayang SINGLE?!

Jiniwan kez muna si Lucas para umatak sa balcony. Kelangan kez magsubey hey hey hey!

May naabutan akez sa balcony na isang menchus na mega-buga ng usok. Jumingi na lang akez ng subey sa kanya.

"Friend mo si Ricky?" chika nung menthol.

"Uhhmmm. Yeah. Ikaw?"

"Hindi."

"Uhm? Friend siya ng friend mo?"

"Hindi ren."

"So anung ginagawa mo dito?"

"I am Ricky's lover."

Natawerwer naman daw akez sa sagot ng menthol. Lover talaga? Sabbbbeeeeeeeee!!!!!! He's young, fresh and yummy ha. Parang mas kyotabelles pa sa ‘ken. In fairness, jackpot naman si Mama Ricky sa jowastergate nyez.

"Ah Sorry. I didn't know na may lover pala si Ricky ngayon."

"Ako rin eh. I don't know din na may lover pala si Ricky."

Jugug! Naguluhan naman daw akez sa talak niya.

"Ikaw? May lover ka ba?" shornong niya habang super figure out akez sa huling talak niya.

"Wala. I'm single." Bakit ba kelangangang shornungin ang bagay na itu sa 'ken paulit-ulit ng iba't ibang utaw. Kelangan bang ipamukha na SINGLE ako at sila ay hinde. Imberna ha.

"Well, it's good to be single.” Talak niya another.

"Nasasabi mo lang yan dahil hindi ka single. Sige, sabihin na nating may mga advantages ang pagiging single, pero hindi naman lahat ay nakakabuti at nakakapagpasaya. Iba pa ren yung may lover ka. Iba pa ren yung may taong alam mong iniisip ka. Iba pa ren yung mayroon kang napagpapakitaan ng affection, nahihingahan ng sama ng loob, you know . . . . "

"If that is how you define a relationship. I guess, I'm not in a relationship, at all."

"Baket mo naman nasabi yan?"

"Wala lang."

Nag-open sesame ang sliding door bago pa makashulak ang menchus. Lumabas si Mama Ricky. Super lapit siya agad sa jowa at mega kiss and yakapsule ever.

Pinakilala siya sa 'ken ni Mama Ricky.

Kunwari naman eh super happy ako for him but deep inside eh feeling ko may sapak yata sa kukote yung jowa niya. Anyway, bumalik na akez sa loob.

Nasightchinabelles kez na super chikahan na si Claude at si Lucas. Malamang eh postcard na ang sermonan portion between Claude and Rica.

Honestly, the party is boring. Sana eh nagdala na lang akez ng karayom at sinulid at nakapag-cross-stitch pa sana akey hey hey hey.

Hanggang sa bigla kez na lang naisip na I-text si Varsity Captain out of the blue. Witchelles pa kami nagkikita or nagchichikahan since the time I went back sa Manaylus.

Messages . . . .

Compose . . . . . .

Hi! I missed you. Sori ngaun lang ako nkpagtxt. Im bak hir na sa Manila. Musta na? Bka naman nkalimutan mo n ko.

Sending message . . . . .

Message Sent . . . . .

Siyempre kelangan munang umeksena ng pagpapacute ever.

One message received . . . . .

Opening . . . . .

Opening . . . . .

Varsity Captain . . . . .

Hindi ah. Bka kaw nga jan. San ka?

Reply . . . . . .

D2 Ortigas. Rennaisance. I want to C U. Wanna meet?

Sending Message . . . . .

Message Sent . . . .

Act of desperation ba itu? "Wanna meet?" Nakakabuya mang jisipin ever pero, plangganang butas, sinend kez ang message na yonchie.

I do not have to deceive myself. Tama si Claude. Masyadong plenty na ang oras ever ang sinayang kez. Bet ko siya. Bet na bet. And after a very very long contemplation 'nung nasa Aklan akez eh nafelt kong I have to face my fears. Sige na. I'm giving in. Kung bet niyang maging magjowa kame. Go na lang ng go.

Witchelles nang kelangang magmaganda pa.

"Mare, bat naman super senti ka 'jan," tinabihan akez ni Rica habang megatitig lang akez sa nyelpie kez na super hoping sa text ni Varsity Captain. "What are you thinking ba? Parang ang lalim ah."

"Wala lang. . . . . . Hindi ka ba natatakot na naging mag-on na naman kayo ni Lucas?"

"Hay nako girl, if ever na matatakot ako sana noon pang nagsisimula pa lang kami. We cannot make alis naman the fear noh. It's always there. We are always afraid. If we are walang jowa, we are afraid. If we have jowa, we are afraid din. It's up to us na lang to make sugal ourselves. Risk mama! Risk! Relationships are all about risks. The risk of being over-in-loved. The risk of falling out of love. The risk of getting hurt."

"Matapang ka lang siguro."

"Bakla, mahal ko lang talaga si Lucas."

"So, pag mahal mo ang isang tao, we shouldn't care about anything else?"

Isang kibit balikat ang isinagot sa 'kin ni Rica.

Jiniwan ko si Rica at super najijihi na akez. But then no, pag attack kez sa nyiarette eh mega fall-in-line ang drama. Parang MRT.

Mega-shornong akez kay Mama Ricky kung haves ba ng ibang nyiarette. Chika naman niya na may another CR sa kwarto niya. Attack na lang daw akez.

So attack naman akez dahil eynimomentz eh puputok ever na ang pantog kez at eynimomentz eh baga isahog na lang itu sa sisig.

Pag-enter kez eh nilabas ko agad si junjun kez at heaven . . . . .

Anyway, habang kinikilig-kilig pa akez after na jingle-bells eh nasense kong may dalawang utawsingbelles sa may bath tub. From the mirror eh nasightchinabelles kez ang isang menchus na shumoyo at mega suot ng shontolon ever. Narecognize kez ang fezlack niya. Siya yung jiningian kez ng subey hey hey hey . . . . yung jowa ni Mama Ricky.

Nagsorry na lang akez. Chika ko, witchelles kez learn na may iba palang utawsingbelles.

Smile lang sa ken yung jowa ni Mama Ricky. "Wanna join?" sabe ba naman!

Eh kung tuktukan ko kaya siya!

"NO thanks!" At isquierda na akez.

Pinigil akez nung menthol bago pa akez maka-exit.

"Please, don't tell anybody about this. Especially, Ricky."

"Sure. Bye."

Pag-exit kez eh windang-windang pa ren akez sa nasightchinabelles kez. In fairness, nalukresia kasilag talaga akez! Sa dinami dami ng pwedeng makabukayo sa kanila eh baket akez pa!? Sa truelili lang eh was naman talaga akong shukialam sa kung sinetchie ang makipagdookit kung kaninetchie. Care ko ba kasi? Pero naman, nakakasira naman kasi ng momentum.

Heto na . . . this is it na . . . . . it cost me a lot . . . . . I can tell myself . . . I'm ready for commitment . . . . . I am ready for a relationship . . . . . tapos biglang akong makakawitness ng relaionships being violated . . . in a bath tub ha take note.

Jumosok tuloy again sa jisep kez ang mga fears kez . . . . ang mga consequences ng pagkakaroon ng jowastergate. Risk! Risk! Risk! Chika nga ni Rica.

Am I ready to take that risk?

Varsity Captain calling . . . . . .

To be continued

WHO'S THE SUPAHSTAR????

Almost three days na akey hey hey hey na waing borlog. Super-rush for the MTV SUPAHSTAR event.

The day of the event, morning pa lang eh ginulantang na akez ng sangkatutak na shorwag from my co-workers, including Ursula. By 10 am raw eh kelangan na naming umatak sa location ng event, Embajada. Sa loob-loob ko eh hanu naman ang eeksanahan ko sa Embajada ng ganong kaaga da 'vah, kung witchelles ba naman luka-luka itung mga itu? Parang bet kong italak sa kanila na . . . . . Haller . . . tao din naman ako . . . may puso at kaluluwa . . . . napapagod din!!!!

Hanu naman ang gagawin ko 'don? Ako ang mag-iingress at magmamartilyo, samantalang call na 'yon ng logistics da 'vah?

But then, kelangan eh, akez ang production manager . . . . so armado lang akez ng isang triple grande latte at isang uber-daks na shaidaloo to cover ang witchelles na matawaran kong eyebags na pati ang sangkatutak na concealer eh hindi umepek.

Pag-attack kez 'don eh direcho muna akey hey hey sa opis ng MTV, since magshopetbalay lang naman sila ng Embassy . . . . . pero ang MTV people eh wa pang appearance galore.

Attak na ng Embassy, where may mga ingress at set-up nang nagaganap, with all those topless at pawis-pawis na guys na parang mako-kyosim na ang mga singer. Ang eksena lang naman eh, stage at rampa.

Keri na nila yon.

Super-inspect lang akez sa controversial na VIP room ng Embajada, which is gagawing DRESSING ROOM ng mga model-contestants unyabelles.

Keri.

Inaya kez ang isa naming production staff na shumorkas at nang makapag-breakfast naman. Ang nakakaloka lang sa area na yon ng FORT eh puro GOURMET restaurants ang nasa-sight ko. Shuntangenang yan!

But then, buti na lang at naka-sight kami ng GONUTS sa isang sulok ng area na yon. Affordable.

After lafuk eh back to VIP room ng Embajada. Super higaers sa sofa sa dilemma na part.

BORLOG.

Itu ang isang major talent na kelangang ma-learn ng isang utaw na super-workikay sa mga production galore. Ang makering makaborlog, anywhere, and to take advantage of every opportunity.

May isang oras din akez nakaborlog. Ms. Talent da 'vah? Kering-keri na yon. Pagkagising ko eh magla-lunch time na.

So, kelangan namang shorwagan ang in-charge sa food-flow at ipamadali na ang mga McDonald's or Jollibbee na ipapalafus sa mga menchus.

At after almost five more hours, eh nashorpors din ang pukpukan, pinturahan portion, pakuan portion, martilyuhan portion and avratheng. Na-kumpleto din ang set, lights and sound system.

That time eh nagdadatingan na ren ang ibang part ng production team. At take note ha, lahat sila eh FRESH.

So, run through lang ng script, tapos super-block ang mga contestant models, then kelangan ko nang i-waitsiva ang mga hosts ng show, si KC Montero and si Cindy Curletto.

Pero bago ang lahat eh kelangan ko munang sumegway aver. Witchelles naman yatang kering ngaraggedy anne ang beauty kez sa isang SUPAHSTAR event.

Buti na lang eh dun lang din sa The Fort nakatira si Rica, segway na naman akez na parang multo na kelangan hindi ma-felt ang presence at absence; naki-legis at nakibihis talaga akez sa balaysung ng baklang Rica.

Back to Embajada, dilemma is on the loose.

Super hanap daw sa 'ken si direk at andon, present tense na si KC and Cindy at kelangan ng i-brief. Ang chika ko naman eh all-along andun lang akez. Witchelles ba nila akez napansin ara?

Deadma.

Chikahan with Cindy and Papa KC. At first eh wa epek naman sa 'ken si Papa KC, maongkad, mashuti, with all that bad boy image . . . . at witchelles pinansin ang skrip ko ha. Parang mas bet ko pa tuloy ang younger bruderrete niyang si Colby na unang sigtheousbelles kez pa lang eh nagwatir-watir na ang bahay-bata kez.

Pero si KC Montero pala eh parang bagoong alamang . . . . . habang tumatagal eh kumokyorapsa. Happy-happy naman siguro ang lola Geneva ko ditey sa umbao na itey hey hey hey.

Hayun na nga, show proper na . . . . so mejo relaxation portion na. Nasa gilid lang akez ng entablado more assist kay Papa KC.

Mejo star studded ang event. Present si Robbie Carmona, andon din si Derek Ramsey na witchelles ko man lang na-sense, si Geneva, siyempre, in all support . . . . andun din ang lola Vina Morales ko with her fabulous kimono-inspired, silk top . . . at plunging kung plunging itu . . . nahiya naman akez biglang mag-proclaim na babae akez 'nung napatingin akez sa plunging neckline ni Vina. Present din ang some other models and stars.

By the way, one of the contestants nga pala eh si Belinda Bright. In fairness, flolessa pa ren ang lola nating itu . . . at ang . . . . . . . boobey ng ate ko . . . . daks . . . . kakaloka . . . witchelles naman sa natotomboy akez or anything ha . . . . but then . . . . na-amaze lang akez sa boobey ni bakla . . . na sa tuwing nakikita kez eh parang nangingilo akez at the same time eh nanghihina . .

Hayun lang naman ang waterloo ng mga veklores eh . . . . kung kay superman eh ang kryptonite . . . . magpasight ka ng dakilyn jose na boobaloo sa isang badinggerzie . . . eh siguradong iikot ang paningin nito . . . manghihina ang tuhod . . . . at pag tumagal-tagal eh . . . may-I-faint na ang drama.

In the middle of the show, habang rumoronda-ronda akez eh na-sight kong may mega kaway sa 'ken on the other side.

Si lola Rica, na kahit kailan eh witchelles nagpapahuli sa eksena . . . . at ang kajoint-forces niya . . . ay walang iba . . . . kundi ang baklang dumunyu . . . . Jessica.

Naka-dress to kill na naman ang Jessica na parang gustong humabol sa contest with his Gucci Belt na pwedeng isampal sa fezlack mo, pero magiging proud ka pa at matatatakan ng daks na "G" ang fez mey hey hey hey.

Witchelles naman sa nanghuhusga akey hey hey sa kapwa kong bakla but then. Iba talaga ang vibes nitung si Jessica. Meron siyang Attention Deficiency Hyperactive Syndrome, meron pa siyang Spotlight Syndrome, megalomaniac pa si bakla, paranoid . . . . basta super nega siya. Wish ko na lang eh madagdag ang Parkinsons sa listahan . . . Echozzzz. Anyway, tinatry ko pa rin naman na maging friendiva kame kasi naman super friendiva niya si Rica. Halos magkababata sila and they went to the same school hanggang maging mga kolehiyala sila.

Super beso kame ni Rica at simangol naman ang sinalubong sa 'ken ng tarambukol na New Yorker.

"Do we need to be foreigners to be served well here?", chika ni bakla na parang sinampalukang galunggong.

"Why what’s the problem?" oblivious naman akez sa eksena.

"Well, we've ordered for drinks and I'm already counting eons, the drinks are still not here.”

"Sorry. Kasi, andaming tao. Follow-up ko na lang sa manager." Da 'vah? Anu namang pakealam ko sa pagse-serve ng drinks eh samantalang show lang ang dapat na pinapakealamanan ko, pero dahil friendiva siya ng friendiva ko eh I’m making extra efforts.

Bet ko lang asarin si bakla, chika ko, "You know what? Why don't I get you GSM Blue!?"

"What's that?"

In-explain ko sa kanya na itu ay Gin . . . BILOG!!!! Naloka si bakla . . . . . nag-ballistic sa suggestion ko. Sabi ba naman, hindi daw keri na masayaran ang lalamunan niya ng mumurahing alak. Nag-sorry na lang akez, but deep inside eh laftir akez ng laftir sa thought.

Dumating na ang waiter with their drinks.

"Do we need to be foreigners to be served well here?" chika na naman ni Jessica na parang sinaulo lang ang linya. "Mind you, I can speak four languages, excluding Ilocano and Waray."

Nagulantang ang mundo ko sa last statement. Witchelles ko learn kung magpapalit ba ako ng mukha o tatambling at babalek na lang sa sinapupunan ng ina ko. Hanu naman ang fukealam ng waiter kung marunong siyang umispluk ng kung anik-anik na lenggwahe da 'vah?

Pati ang waiter eh speechless sa narinig niya sa baklang Finnochio.

At witchelles pa doon natatapos ang eksena, meron pa siyang sundot na: "Nakita mo na ba ang lalagyanan ko ng salapi?"

At that point eh witchelles ko na kinaya ang mga talak . . . .nag-excuse na 'ko at bahala na sila sa buhay nila.

Napostcard din ang show, sa wakas, ng walang ka-effort-effort.

Lumapit ako kay KC and Cindy to get their cue cards and to congratulate them for a job well done. Nag-thank-you din naman sila sa 'ken for being the friendliest and most accommodating production manager they ever worked with. Ohhhh! Title ako da 'vah? Pa'no ba naman akez witchelles magiging friendliest at most accommodating eh witchelles ko hinahayaang mawalang ng beranggju at tequila sa gilid ng entablado.

At ang talak ni Papa KC sa 'ken, "You have nice shoulders . . . ."

Aba! Aba! Aba! Naman da 'vah?

Witchelles naman siguro enough yon para magkaroon akez ng hydrocephalus at para lumobo ang ulo kez but then, I totally appreciated the comment. My gawd! How many times in your life will you encounter a KC Montero and compliment a part of your body, even if it is just the . . . . shoulders?

Anyway, para lang witchelles kayo mahiwagaan kung paano nakita ni KC ang shoulders ko eh simple lang naman, I'm wearing a shirt, courtesy of ESPRIT, then, it has a diagonal zipper from the collar bone to the right above kili-kili portion so that when you unzip it . . . . viola!!!!! Your shoulder is exposed. And I never regretted exposing my shoulder that evening.

Kung mejo makapal-kapal lang sana ang fezlack kez eh shinulak ko kay KC na . . . . "You've just seen the shoulder . . . . . you havent seen the rest of me . . ." Hahhahah . . . . . kung hindi ba naman ako super kape na 'non da 'vah? Atsaka, eynimomentz . . . . I do this . . . I do that . . . and BOOM! My nose is a BLEED!!!! Ayaw ko naman yatang dumanak ang dugo ko sa fabulous 3 inch-thick glass floors ng VIP Room ng Embajada.

Nang mapostcard na ang lahat ng eksena, ang post-prod meeting na wai din namang na-achieve dahil super latukan portion na ng berangju ang everybody eh nagparamdam na si Claude para sunduin na akey hey hey hey.

Super-ask si Jessica kung bet ko bang sa kanya na lang akez sumabay with Rica in his Chedeng, with a chauffer, take note, with extra emphasis sa salitang Mercedez ha at Chauffer.

Chika ko naman, kay Claude na lang kasi he made time na sunduin ako. But deep inside, parang witchelles ko naman yata magkaroon ng utang na loob sa kanya at baka pagnagka-warlahan eh dahil sa mga utang na loob na itu eh magkaubusan na ng lahi.

Anyway, napansin ni Jessica ang 3210 na phone ni Claude. By the way, Claude has been using a 3210 phone ever since at witchelles niya itung bet palitan maski haves naman siya ng ukani na pangbuysung ng mas ezza na nyelpi. Witchelles lang siya sang-ayon sa fad ng makabagong komunikasyon.

Hiniram ni Jessica ang nyelpi from Claude at in-examine na parang ebidensyang napulot sa isang crime scene. Talak ni Jessica, "My goodness! I didn't know that somebody is still using this phone. You've got a dinosaur of a phone, ha" At sinauli niya itu kay Claude, with the diring-diring hawak na baka super afraid siyang matatak ang fingerprints niya sa teleponong iyun at parang ikakabawas ng dignidad niya pag may nakadiscover ng fingerprints niya sa isang 3210.

By instinct eh sabay kame ni Rica na napa-sight kay Claude. Aaaaay! Warlahin na siguro ni Jessica kung sinetchie man ang bet niyang warlahin, wag lang si Claude. Ay mama mama mama yokero mama! Biglang namutla akez . . . . eynimomentzzzz . . . world war itu . . . . itu ang ubusan ng lahi pag nagkataon.

Buti na lang at witchelles nag-react ang lola Claudine ko. Ikmyle lang siya then inaya na niya akez to go.

'Nung nasa carumba na kame eh nasabi ni Claude na witchelles na lang siya nag-react, pero bet na bet na daw niyang lumpuhin si Jessica, but then out of respect na lang daw kay Rica and besides, matatanda naman na raw kami . . . . . witchelles naman na siguro karapat-dapat ang cat fights.

Napahinga akez ng malalim, pero na-sense kong, kung witchelles ko feel si Jessica . . . si Claude eh hindeng-hindi feel si Jessica.

Bago akez maborlog that evening eh napajisip akez.

What does it take to be a SUPAHSTAR?

As badinggerzies, most of us have this inherent urges to rise above others . . . to be stars. Kung minsan nga eh witchelles natin learn na nakakasakit or nakakakyopak na pala tayey ng ibang utawsingbelles para lang maka-advance to the next level . . . just reaching for that unreachable star, sabi nga ni Frank Sinatra. All these years eh nafelt ko ren na mahilig talagang magmiganju ang mga badinggerzie, whether it is for good or for bad, para lang magkaroon ng pangalan, or para lang magkaroon ng reputasyon . . . para lang magkaroon ng magandang image.

Parating meron tayong gustong patunayan . . . . sa ibang tao. Witchelles tayey nakukuntento sa kung ano ang meron tayo at sa kung ano ang kaya naten. There are always, castles being built in the air, there always are people running after their illusions, who can't seem to settle for what's at hand and what is feasible.

And sometimes, when we are already on a certain level, we forget to look back or look down from where we came from. Yes, sometimes, we look down, but we look down literally at those people, whom we think are below us.

Do those things make a SUPAHSTAR?

But in my own opinion, we are all SUPAHSTARS in our own right. We are just too preoccupied to notice it.

I am a SUPAHSTAR for being very good at my job, for being a brother, for being a good friend . . and for simply being me. (Let's not forget . . . for having nice shoulders!)

Rica is a SUPAHSTAR for being unafraid to take sides, for being outspoken, for being cheerful at all times.

Claude is a SUPAHSTAR for standing for what he believes in, even though he is standing alone, for being deviant, extraordinary, philosophical, practical and logical.

We don't need to have a STAR COMPLEX to be a SUPAHSTAR.

All of us are SUPAHSTARS!!!!

NAGDALAGA KA NA BA?

I was in a Star Cinema conference room, sitting across me is a writer, honestly, his name, I haven't heard before, in my left is Olivia Lamasan, a cup of coffee in one hand and a menthol cigarette on the other, one member of the creative team is also with us. I have been invited to be a subject for a story that is still being brewed.

Finally, the other writer that we were waiting for stepped in. She is carrying a huge shoulder bag, and a broad sheet. She apologized and immediately sat beside the other writer. She opened the news paper, looking for something . . . . . then she said, "It's here, we won!"

That was the first time I heard the name MAXIMO OLIVEROS.

Little did I know, that the writers who were there are one of those who are responsible for an indie film, which started small but later would be considered as one of the best films of the year.

From that day onwards, I have been lusting to see ANG PAGDADALAGA NI MAXIMO OLIVEROS but due to my entangled schedules, it was deemed near to impossible. My desperation intensified as accolades from left and right were thrown at the film and how it swept awards from international film festivals.

Yesterday, while still furious and mourning due to the loss of my beloved TAPPY (even though ancient, my IBM ThinkPad is my best buddy for the past years) I opened my email in the office, overflowing with emails of people looking for me and endless follow-ups. Suddenly I felt as if I just ressurected from the dead because it is not only TAPPY, which got lost (or stolen) but also SIXSIE, my 6600. They were together in one bag as we wait for our plane to Manila in Davao Aiport. Next thing I knew, it was no longer there where I left it.

Anyway, whining aside, one email stood out from my inbox with the subject "fan of baddinggerzie/favor to ask". I froze on my seat with delight and excitement . . . . "Shet! Heto na siya!!!!"

you are invited to the movie's premiere night tonight, tuesday, november 29,
7:00 p.m. at sm megamall cinema 2

And the movie that he is talking about is none other than, "ANG PAGDADALAGA NI MAXIMO OLIVEROS"

Unfortunately, I opened that email a day late and I wasn't able to go to the premiere night. But I immediately closed my computer, got my things and told Becky that I am going to see a movie that made me salivate like a mad dog with rabies for the past months. I won't let the day pass without seeing a "legend" in the making.

At around 9, I was in front of the ticket booth in Gateway Cineplex.

"PAGDADALAGA po," I told the ticket lady.

As the movie opened with an "estero", I prepared myself for total bliss, with college girls giggling on my left and stiff dykes on my right.

Until now, I'm speechless. I'm still carrying the same surreal feeling I have last night while incessantly applauding as the credits rolled out in the end.

Technically, it was not a "gay" film, and as Howie Severino puts it, "what I saw were characters who happened to be gay in a work of art that told the truth about our society."

The film cracked my hard shell, developed through time and experiences (mostly bad). It made me go back and feel the raw emotions of first love, of how pure and innocent it was. It ignites a different "kilig" feeling, not the same "kilig" feeling as you see Judy Ann Santos asking for extra rice as she daydreams of Piolo Pascual, it is not the same "kilig" feeling as you see Meg Ryan going through the barriers of time just to be with Hugh Jackman. Those are artifical "kilig" feelings brought about by goodlooking actors exchanging sugar coated lines. APMO extracts not these but the reality that we have long-forgotten. It is like looking at ourselves in the mirror, not that all of us were fond of "puki" shorts and hair clips when we were on our teens . . . . but looking through the eyes of Maxi, as he cooks dinner for his father and kuyas and as he peaks at the hunky police officer, Kuya Victor, while putting on his undies, makes you go "oowwwww ang sweet" and tili to the maximum level like a love-deprived bitch.

I was glued on my seat, my eyes are keen for every detail, my ears filtering every word spoken:

Maxi and Victor are seated side by side one afternoon. Maxi is helping Kuya Victor shine his shoes . . . . . without "keme" and with the super-pagirl smile Maxi asks:

"Kuya Victor, may syota ka na ba?"

Victor faces the twelve-year
old, "Baket? May nakikita ka bang babae na kasama ko? At saka istorbo lang yan
sa trabaho."

Maxi smiles and blurts, "Ano ba ang tipo mo sa babae?"

The kilig that Maxi felt and the expected embarrassment from Kuya Victor, while blushing was felt, detail by detail, by the audience controlling the urge to scream their hearts out.

"Ikaw? Kelan ka ba magkakaGIRLfriend?" Kuya Victor asks.

We laughed. As a gay man, I know, it would be best just to get a knife and stab yourself than to be asked that question.

So as Maxi, even at a very young age, is very aware of this.

"Kuya Victor naman, nakakasuka. Hindi kami talo noh! Ayaw ko na nga."

Maxi shoves the shoe, obviously offended by the question, stands and walks
towards the gate to leave.

"San ka pupunta?" Victor asks.

Maxi stopped, his back still against his knight in shining armor, sneering.

"Baket? Ayaw mo bang malaman ang tipo ko sa isang babae?"

Maxi turns around, forgets his "pag-iinarte", smiles and heads straight back to Victor, longing to hear . . . . .

"Ang tipo ko sa isang babae . . . . . ."

Maxi smiles, kilig to the bones, super pa-girl, tucks his not so long hair behind an ear . . .

"eh yung simple, mahinhin tsaka maasikaso."

Immediately, the audience, including me, could no longer suppress th scream . . . . then . . . . . everyone just exploded, screaming in delight, laughing and applauding.

Then, there was the first kiss, stolen by Maxi, while Victor was eating lunch cooked by the infatuated teen. Then, Victor said something out of surprise and flattery but I wasn't able to get it because the entire cinema was rowdy and there was an earsplitting noise. I've neither seen nor heard a crowd being so "kilig" before. And to think of that it was a mixed crowd, girls, boys, fathers, mothers etc.

After all the hearts being engulfed in pleasure, the resentment emanated in the cinema as Maxi began to stand between his family that loves him the most and the hunky policeman, investigating a murder. Maxi knew the killer, it was his eldest brother, KUYA BOY. The blood-stained shirt that he washed told it all.

There was the dilemma; will Maxi tell the love of his life that it is his Kuya Boy they're looking for or will he protect his family of crooks?

VICTOR: Maxi, 'nung isang gabi, nakita ko, meron kang sinusunog na damit. Kanino yon?

MAXI: Hindi ko alam! Hindi ko alam!!!

Then:

MAXI: Kuya, ano pong gagawin 'nyo kay Kuya Victor? wag nyo po siyang
sasaktan.

A slap from Maxi's father landed on his
face.

MANG PACO: Parati na lang yan si Victor. Simula nang dumating
yan dito parating siya na lang. Hindi mo na ba kami naiisip?

Or something like that.

I really have so much to tell about this movie and I will not be able to say it all in one sitting.

One more thing though, I have noted that the audience applauded like more than ten times in between scenes plus the earsplitting noises that I was talking about earlier. At the end, people were all standing, clapping, while credits are rolling out and did not leave until they were able to see the names of the people who brought this movie to life.

On my home, I said to myslef: SHET! PARANG GUSTO KONG MAGDALAGA ULET?!

For more info visit: http://maximooliveros.tripod.com

PS. Siguro super wonderbra ang mga beauty 'nyo kung baket bumubula ang bunganga kez ng INGLET ano? Oh well. Isa lang ang ma-ichichika ko - masyado na sigurong redundant kung babaklain ko pa itu and out of respect na ren to the movie itself . . . (shet! respect . . . meron pa pala ako non). Anyway, anik pa ang super waitsiva 'nyo . . . shoma na ang jinternet. Stop and cancel everything . . . attacksiva na sa nearest cinema . . . WATCH ANG PAGDADALAGA NI MAXIMO OLIVEROS or else . . . . . echoz! Mag-threat ba? You'll miss a part of your life pag witchelles nyez itez na-sighteousbelles ever!!!

DEFINE WARLA

Habang super-channel surfing akez, isang SUNDAY, eh napahinto ang daliri kez sa pagpindot ever sa remotesive ng tivang kez sa isang channel na nagpapa-sight ng GAY PRIDE PARADE sa PTV 4. Nahappy naman akez sa eksena but then na-wrong akez bigla nang simula umispluk ang host.

Ang namesung ng show eh OUT OF TOWN, basta isang chakang travel show hosted by isang chakang menchus. Na-forget ko na yung name niya kasi walang glamour at hindi kaala-alala.

Anyway, ang featured city nung episode na 'yon eh TORONTO, CANADA.

Sabi ba naman ng chakang host:

"Halos taun-taon eh nagtitipon-tipon dito ang mga bading at tomboy para sa kanilang PRIDE MARCH. Ang hindi ko lang alam eh KUNG ANO BA TALAGA PINAGMAMALAKI nila at tawagin pang PRIDE MARCH ang event na toh."

Ayyyyy! Muntik ko nang ibato ang hawak-hawak kong bote ng coke 500 sa tivang kung witchelles ko lang napigilan ang sarili key hey hey hey!

At heto pa:

"Alam 'nyo bang may mga ilang siyudad dito sa Canada na legal na ang same-sex marriage. (Sabay laftir ang de-powta! Isang nakakalokang laftir) Kailan naman kaya magiging legal na ikasal ang tao sa aso?"

Luka-luka ano?

At ang ending eh:

"Hindi naman lahat ng ginawa ng Diyos eh PERPEKTO."

Aba'y anung ibig sabihin 'non? May perpekto at may hindi perpekto?? Parang ganito ang context eh: Hindi lahat ng ginawa ng Diyos eh NORMAL. Anu ang mga bading??? Hindi normal! Aba! Aba! Aba naman!!!!

May gawd! Nag-init lang ang dugo ko!!!!

Witchelles ko naman nang kelangang I-boycott ang Channel 4 dahil in the first place eh witchelles naman talaga akez nagwa-watch ng channel na yonchie.

I declare WARLA!

*

Witchelles pa nakakaadjust ang lungs ko sa harsh na hangin ng Maynila eh patung-patong na problema na ang ipinatong sa balikat ko ni Ursula.

Pag-sight kez sa kalendaryo ko eh fully-booked na agad ako starting from last 2 weeks of October hanggang second week of December. Shet na malagket!!! Last quarter na naman ng taon at nagpapakitang gilas na naman ang mga kliyente at may-I-produce here, may-I-produce there, may-I-produce everywhere ang drama nila.

Pa'no naman na ang mga dinner with friends ko? Pa'no naman na ang mga coffee contingents ko? Pa'no naman na ang mga veklores na nakikipagsession sa 'ken asking for advise and guidance!!!! (Taray da 'vah? Dra. Margarita Holmes, isdachu?!?!?!)

*

Unang production meeting for MTV SUPAHSTAR 2. Wala nang masyadong harshness dahil meron nang pattern na may-I-follow kami, yung show na ginawa nila sa Cebu and Davao. We've worked with MTV before for MTV PILIPINAS AWARDS 2004 at witchelles kong maibebera na ang MTV eh ang pinakamadaling kliyente sa balat ng lupa.

After ng production meeting, eh nag-treat ang director namen sa isang HETERO bar sa Tomas Morato dahil nga sa pagko-close ng MTV account na mejo daks nga naman. Pero parang no reason to celebrate dahil kangaragan naman ang kahulugan nitey hey hey hey!

On the way there, super text si Rica and ask kung saanchienabelles daw akey aatak, dahil kajointlackles nya ang baklang daot . . . . . si Jessica.

So, wala akez choice. Future client ko si Jessica so . . . . . go lang ng go. Patigasan na lang itey hey hey ng sikmura arabelles araboom araboomboombelles!!

Pag-arrive sa HETERO bar eh, andun na si Rica and Jessica. Well, I'm not very much in the party mood but then, nomu here, nomu there, nomu everywhere pa ren ang eksena! In no time, nge-nge bonel na ang mga veklores!

Jampacked na ang bar.

Akez and some other peeps eh nasa labas na lang for more fresh air.

Biglang nag-appear ang baklang daot na si Jessica, humahangos, warlang-warla.

Super ask kami kung ano ang eksena.

Chika ni bakla, may mga menchus daw sa loob na humahaggard sa kanya. Kasi, witchelles daw marunong mag-excuse ang mga menchus, kung makapang-bunggo daw eh kala mo mga wrestlers. All the time eh sadyang binubunggo at binubunggo siya.

Tinalakan naman ni Jessica, chika niya, "Magkano ba ang eduskasyon ngayon? Bibili ako, ibibigay ko sa inyo!!!"

At hayon, pinakyu raw siya 'nung isa sa mga menchus. At sabay lypsynch na, "B A K L A"

Laftir lang kami, chika namen hayaan na niya, iba lang talaga ang ruta kapag jollography na ang pinag-uusapan.

Pero talak naman si Rica, "Hay naku mamah! Will you make payag na ganun-ganun lang? Pinapakyu-pakyu ka na lang?!"

"Ano? Gusto mo balikan naten?" talak ni Jessica.

"Go!"

Deadma na lang ang others, including me . . . . ang mga bakla talaga . . . . kung hindi naghahanap ng menchus na hahadahin . . . . maghahanap ng menchus na babarubalin!!!!

After five minutes, nahearsung na lang namen na nagkakatilian na sa loob ng bar.

So, attack kami inside.

Pag-attack namin inside, na-sight namen na parang inispreyan ng insecticide ang mga utawsingbelles sa dancefloor at nawagtus at ang natira sa gitna eh apat na menchus na nakapalibot at pinagtutulungan ang isang . . . . . teka . . . teka . . . teka. . . .

SI JESSICA!!!!!

On the other side naman eh si Rica eh parang kolehiyalang pinipingot ang tinggil, super tili si bakla to the highest possible decibel, "JES!!! No!!!! Stop it!!!!!! Stop!!!! JES!!!!!"

Pero habang super pa-girl na mega-tili ang baklang Rica eh sumesegway siya sa paghahablot ng mga menchus by the shoulders na kumukuyog kay Jessica at pagbato sa kabilang side nang walang ka-effort-effort.

Pero go pa ren, mega punch sila kay Jessica pero katumbas ng sabay-sabay na sampung suntok nila eh ang katumbas eh isang suntok lang from Jessica eh tumarit na ang isang menchus . . . boom!!!! His nose is a BLEED!!!!

Hanggang sa nakapulot ng bote ng beranggju si Jessica at pinukpok sa ulo 'nung isang menchus . . . not once, not twice . . . not thrice . . . . . but one, two, three, four, five, six, seven, eight . . . hanggang witchelles nababasag ang botelya, at hanggang witchelles nauubos ang mga botelyang kering abutin.

And then, biglang nag-on na ang spotlight at ang houselights.

Naloka akez nang maliwanagan na ang avratheng.

All along ang jinijisip kez na kawawa naman si Jessica, pero pag-sight ko sa avratheng eh . . . shet! Kawawa naman ang mga menchus.

Hanggang sa inawat na sila.

Talak pa ren ng talak si Jessica, "O Ano?!?! Mga *****ina nyo! Sinu ngayon ang duguan sa 'ten!!!" IN fairness, parang dyamante si bakla . . walang kagalos-galos. Pero ang mga menchus . . . . ay nako!!!! Pwede nang magluto ng dinuguan!

After 'non eh presinto ang bagsak namen. Pero pinakawalan din kami dahil:

Number 1. Nairita ang pulisya dahil sa isang dosenang baklang tumatalak ng sabay-sabay in defense of Jessica, yung iba naman eh for the sake na makatalak lang.

May mga umeksenang, "This is a complete human rights offense against the homosexual people" . . . . with matching punchlines yan ha. Parang beaucon.

May mga rumaratrat nang rumaratrat ng katakot-takot na Ingles, na involve pa ang konstitusyon ng Pilipinas at pati na rin ang sistemang pampulitika ng bansa.

May mga umeksenang, "Kami naman ang biktima dito eh!!!"

At siyempre, may mga eksenang, "Officer, ang cute mo naman!"

At Number 2. Walang nag-appear na biktima, para magreklamo at magsampa ng kaso. Siyempre, sinung menchus ba naman ang may sikmurang aapear na bugbog sarado sa presinto at ituturo ang isang bakla at sasabihing . . . . "Siya po ang gumulpi sa 'ken!"?

VIOLENCE is never my thing. Pero proud ako kay Jessica. Witchelles naman sa pagiging basagulera or anything. But he appears to stand on what he believes to be right . . . even if he has to fight for it . . . . literally or otherwise.

Siguro nag-iiba na talaga ang imahen ng mga badinggerzie ngayon, no doubt naman da 'vah? Ang mga eksena naman daw talaga ng mga utawsingbelles eh ever evolving.

Baket may mga baklang super byorkot na lumabas sa kloseta at iproclaim sa sangkamunduhan na veklores sila? Isa sa mga rason eh bryokot silang pintasan, byorkot silang saktan physically and emotionally.

Nasanay na ang mga utawsingbelles sa 'ten na mambarubal ng bakla. Learnsiva kasi niletchie na keri lang na mambarubal ng bakla kasi naman ang mga bakla eh silent lang, ngiti lang and all that crap, witchelles lalaban kasi nga, malambot . . . . finess . . . . and avratheng.

Pero, hangga't witchelles siguro maninindigan ang mga veklores at lalaban against gay bashing eh magpapatuloy at magpapatuloy ang ganitong eksena.

Kaya I was enlightened in a way sa ginawa ni Jessica, even though na aminado akez sa sarili kez na never in my lifetime na makekeri kez ang ginawa niya. But yung fact lang na he fought back, I guess is something to be proud of.

But of course, violence is the last option.

Mas prefer kong, tumuwad na lang sa gitna nang matigil lang ang anumang kaguluhan! Echoz!

Shet! Shet! Shet!

I'm back to back to bakla na sa Manaylus. Wa ng fresh air. Wa ng mga utawsingbelles na mga uzi. Wa ng mga araw na keri mo lang maborlog nang maborlog, lumafus nang lumafus na waing pinoproblema. Wa na ang surreal feeling of living a happy life. In short, I'm back in the real world.

And the REAL world is NOT a GOOD world.

Habang super walkathon akez sa Ayala ng super morning glory, kasabay ang mga utawsingbelles na pajosok sa kani-kanilang opisina, nagmamadali para witchelles sila ma-late, eh nafelt kong I didn’t miss this at all . . . . . and of course, they didn't miss me at all.

Narealize kez na ang existence ng karamihan ng utawsingbelles sa paligid kez eh witchelles nakabase kung humihinga pa ba siletchie or kung tumitibok pa ang mga puso nila, rather, nakabase itu sa pang-araw-araw na routine. Gigising ng super early, fly para makipagsapalaran sa pagko-commute, kelangan witchelles male-late para waing markang tardy sa DTR. Jojosok, gagawin ang mga bagay na ginagawa araw-araw, magla-lunch-break, josok another, then juwelya sa balaysung, borlogistri ng maaga para maaga na namang magising the following day and so on and so forth ad infinitum.

Save me! I'm in the Matrix!!!!

Pagpasok kez sa office eh sinalubong na naman akez ng usual na panira ng araw kez . . . . . si Becky!

Chika siya, kung anez daw ba ang nangyari sa 'ken. Kung okay lang ba daw akez. Kung anez ang pinaggagagawa kez sa lyf ever kez at kung anez-anez pang ka-uzihan na witchelles kez na pinansin at witchelles kez na pinakinggan. For the past months eh na-master kez na ang the-art-of-eliminating-becky-in-the-material-world-routine. Iniimagine ko na lang na isa siyang ispiritung ligaw na naghahanap ng atensyon para masagip ang kaluluwa niya sa Purgatoryo.

Tatlong accounts ang nag-aabang sa table kez. Isang modelling search sponsored ng MTV at ng condoms, isang fashion show para sa isang skin and face clinic ng isang gym na wala nang maisip na matinong gaweng promo at isang national campaign para sa isang cable-satellite company para sa kung saang-saang lupalop ng Pilipinas kung saanchie eh witchelles pa naiimbento ang CABLE at ang learn lang ng kanilang mga telebisyon eh ang dalawang major channels.

Same old same old. Kelangan na namang mag-isip ng matinong concept, program at magsulat ng technical script para maging fabulous ang show at para bolahin ang lahat ng nanunuod.

Pagdating ng lunch break eh warla.

SHET number 1. I can't afford na lumafuk sa Greenbelt. I'm broke. Isang buwan na pagbabakasyon, pagliliwaliw at pagpapakasaya sa probinsiya at ang exchange gift naman nento eh pagpapakasakit sa siyudad. Pagbalik kez eh sinalubong akez ng sangkatutak na bill, kuryente, borbeg, apartamentus, credit card, cellphone, tuition fee.

Balik bounce . . . . bounce . . . . balik harshness.

At buti na lang eh nasave akez sa paglalunch sa jolly jeep nang makareceive akey hey hey ng textsami from Rica. He's going to buy me lunch. Hahaha. I'm REDEEMED!!!! (Just for the day)

So, ganon na nga ang eksena . . . . siyempre minangga key na lang ang offer ni Rica.

We were joined by Rica's friend . . . . si Jessica. Si Jessica eh kaka-flyback lang sa Pilipinas . . . . At ang tanong ng bayan . . . . . saang lupalop naman ng mundo nanggaling si Jessica. Aaaaaay. Hindi magpapakabog ang bakla. New Yorker itu. Na-learnsiva kez na ang bakla pala eh mega boral sa Parsons . . . . it is not "a" fashion school but "the" fashion school.

Wa akez ma-ispluk. Tumbling na lang akey hey hey at mega-tirintas na lang ng mahaba kong heraton.

Mataray si Jessica. Unang sight kez pa lang sa kanya eh parang hurricane na ang sumalubong sa 'ken na keri akez liparin hanggang Mantrade. Shades pa lang eh naghuhumiyaw na Channel na . . . . . when Rica asked for the tatak ng t-shirt niya eh, sabi naman, "Would you like to read the tag?" Tambling to the nth level, basa si Rica: Designed for "INSERT FULL NAME NI JESSICA" BY Donna Karran . . . wa akez maispluk, at ang belt ay Gucci at ang shontolon, if I'm not mistaken eh D2 . . . . ang nagdesign ng shontolon ni Madonna sa Music at Don't Tell Me videos. Naglalakad na New York Fashion Week ang bakla.

At itu ang malaking tsek . . . . lean and fit si bakla.

Sa gitna na mahalimuyak at busilak na kabaklaan eh ang mala-Adonis na katawan. At bukod pa diyan eh pinanghahawakan niya ang pinaka-mabyondang noseline sa balat ng lupa. Yung tipong noseline na bibitbitin mez kay Vicky Bello pag bet mong magpa-tsug ng jilongis morissette.

Bigla ko na namang naramdaman na isa lang pala akong maliit na tuldok sa buong kalawakan. Isang alabok sa feather-duster. Isang butil ng buhangin sa gitna ng dalampasigan. Isang kulangot na nakasabit sa mucous membrane.

Anyway ang lafangan session eh naganap sa Oody's at in fairness, witchelles talaga akez fan ng maaanghang na lafyus, pero witchelles na 'kez umispluk . . . free lafyus den itu.

So, chikahan na ng slight. At witchelles kez na maiispluk na friendly si Jessica even though puro fabulous at gorgeous ang lumalabas sa bunganga nitu . . . . pero obyosa delarosa namang out of politeness lang. Sa bawat ask kez ng shornong eh sagot lang si bakla. Isang tanong, isang sagot.

Hanggang chinika ni Rica na bet nga raw mag-organize ng "homecoming" party ni Jessica for his friends and akez ang nirerekomenda niya na mag-ayos ng party.

Sabay sabat ni Jessica na he wants it to be simple, cheap and less elegant . . . . .

"Meron ka na bang naisep na venue?" shornong kez.

"Say Shangri-La Makati?"

Yessssssssss. Define, simple, cheap and and less elegant da 'vah? Tadong bakla 'toh ha . . . kung makapag-simple, cheap and less elegant eh akala mo si Madame Imelda Marcos.

"And I want it to be a small crowd. Around fifty guests . . . . tops. I want it to be purely invitational. I do not want faggots gate crashing in my party."

Eh kung tampal-tampalin ko kaya siya ng mga faggot na kamao ko nang ma-sighteousbelles niya ang hinahanap niya.

SHET number 2! Mas lalo lang na-imberna ang araw kez 'nung nakaharap ko si ilong ranger na nakatuntong lang ng New York eh akala mo na kung sino.

Chika ni Rica mabaet naman siya, kung minsan lang eh may mood swings. Talak ko sa kanya na kung ganonchie kalala ang mood swings ng isang tao eh kelangan nang mag-seek ng professional help.

Talak pa ni baklang Rica na baka siya na ang sumunod na Monique Lhuillier. Ang spluk kez naman eh mirese trese kwatorseng siya pa ang sumunod na Monique Lhuillier . . . wa akez pakealam. Kelangan niyang mag-take ng crash course about proper attitude. Keri lang, mas bet kong siya ang sumunod na Gianni Versace . . . . para eynimomentz eh babarilin na lang siya ng jowa niya para deadsung agad sa face of the Earth.

Hahahaha.

Ang bad-bad ko.

Knock on wood.

Sana magkatotoo.

Echooooowzzzzzz.

Hayniwayz . . . hayon lang balik opis at juwelya na.

Nasa bahay na si Nick nang maka-juwi akez.

Give-love ko na sana yung pang-tuition niya, since finals na at malapet na ang sem break. Witchelles niya ginetching ang ukani. Nakapag-payola na raw siya.

Naloka naman daw akembang klang klang klang.

Idagdag ko na lang daw yung ukanibelles sa pang-payola ng apartamentus.

Ask akey hey hey hey kung pa'no siya nakapagpay ng tuition galore.

Ipon niya raw.

Ipon?

Eh isa pang waldas ang bakla kong kapatid. Parang halos every week eh may bagong mga chenelyn at kalandian . . . at nakakapag-ipon pa siya sa lagay na 'yon?

After naming magdinner eh nagbihis siya at nagpaalam, may pupuntahan lang daw siyang friendiva.

May na-sight akez sa kanya.

Bagong relos.

Pinalapit ko siya at super-sight sa relos. Talak ko ang byonda ng relos niya ha. Fossil itu ha with matching 100% leather strap made in Italy.

Samantalang akez itung natitiis sa five year old kong SWATCH na binayla kez lang dahil si Borgy ang nag-endorse. Masakit pa sa loob ko 'yon.

Chika ko mukhang expensive.

Sabay talak siyang, "199 dollars lang yan. Sale."

Isang buwan lang akong nawala, pagbalekwas kez eh dollars na ang currency na ginagamit ng shofatembang klang klang klang kez.

"At pano ka naman nagkaroon ng 199 dollars na relo, mahal kong kapatid?"

"Wala yan. Bigay lang yan ng friend ko," sabay talikod at isquierda.

Ang unang pumasok sa kukote ko eh witchelles ang relos . . . . ang thought na sana ipakilala niya sa 'ken ang friend na iyon at maging friend ko ren at bigyan din akez ng 199 dollars na relo, okay lang maski hindi sale. Saanchie kaya nakakahanap ng ganoong kaibigan?

Habang naghuhugas akez ng pinggan sa saliw ng aking magandang tinig na mega-singaling ng "May pumukol na pipit . . . . . ." ay bigla na lang akez natauhan, napaharap sa salamen sa taas ng lababo . . . . .

"Shet number 3! Colboy na yata ang kapatid ko!"

Now, can somebody have more SHET in a day?

GOODBYE! Bunso!!!!!

The following day . . . . . mga alas-kwatro ng hapon eh sleeping beauty pa ang drama ko ng mega-katok si Tita Lorns. So, nagising ang bakla sa talak ng mudra, chika niya haves daw akez ng friendiva na mega-waitsiva sa sala. Najisip kez agad si Rica or Claude. So, chika kez kay Tita Lorns na paatakin na lang sa kwartobelles kez at washington pa akez sa mood na shumoyo ever.

"Hello there sleepyhead,"

With all my topless body and my spongebob boxers, sabog-sabog na heraton at fezlack na wa pang hilamos ever . . . . halos napabalikwas akez sa hinihigaan kez nang masighteous kez na witchelles si Rica o si Claude ang jumosok sa kwartobelles kez.

"Bunso!? What are you doing here?"

Hinila kez agad ang kumot to cover my naked (and vuloptuous) body.

"I decided to drop by. And I heard about Kiara's wedding tomorrow."

May-I-sit si Bunso sa gilid ng kama kez habang tulala pa ren akez sa momentz.

"So, what are you up to?" chika ni Bunso habang megashitig sa eyes kez na feeling kez eh may muta-muta pa.

"Nothing! Nothing much. I'm 'just taking some rest…. You know Bunso, I have to tell you something . . . . . . ."

Super summon akez ng powers sa itatalak ko kay Bunso.

" . . . . . . Bunso, you know, after Kiara's wedding, I'll immediately go back to Manila."

"Really? Why?"

"Well, because I have to. I have a work there. I have a life there."

"You shouldn't go back to Manila."

Napalaftir akez sa tinalak ni Bunso. "And can you give me a valid reason why I shouldn't?"

"Because I'm here."

Ishoshornong kez sana kung seryoso siya sa tinalak niya pero pag-sight kez sa mga mata niya eh feeling kez eh seryoso nga ang jugets kahit nakasmile siya na parang nakakaloko.

"You know what Bunso, maybe you should start learning Tagalog. And this is your first lesson, MAGKAPE KA!"

"What?"

"Follow me, MAG-KA-PE KA!"

"MEG-KE-PEY KE!"

"Good!"

"What does that mean?"

"Nothing, it is just an expression. You tell that to somebody who needs to feel nervous once in a while."

"So, you're telling me that I should be nervous? Why?"

"It's a long story. . . . . . . . . . . but seriously Bunso, I'd like to thank you for everything. For keeping me company. For hanging out with me, for all the crazy stuff that you do. You're very special. So, let's make this a bit easier for us. I really have to go back and we may not see each other again for a long time."

"Yeah. I kinda figured that out. That's why I prepared something for us. Just a sec. I'll get something from my car."

So, nung umisquierda si Bunso eh fast and the furious akez na nagshorts at nag-t-shirt, umatak ng nyi-arette, hilamos, toothbrush galore, konting suklay and avratheng.

At pagbalek kez sa kwarto eh andon na si Bunso . . . . . .

"Well, I heard that you are a big fan of wines."

"Bunso, you shouldn't have . . ." sinight kez ang wine . . . . . . isang Merlot, Italian, 1932. "This is expensive."

"No worries, it didn't cost me a penny."

Windang akez.

"It's my dad's. He got a lot of this stuff."

"You little thief."

So with a cork-screw eh inopen niya ang bote ng wine at may baon talaga siyang long-stemmed wine glasses.

After some landian portion and a couple of glasses of the super-sarap na merlot habang naka-indian sit talaga kami sa kama key hey hey eh napansin kong super-shitig lang sa 'ken si Bunso habang mega-kwentobelles akey tungkol sa mga eksena namin ni Varsity Captain.

Binato ko siya ng unan, "Bunso, you're not listening."

"I'm sorry, I'm a bit distracted."

"Huh . . . ."

"Your eyes. It's distracting."

"So, don't look at them."

"I can't."

"And why?"

"It has a somekinda spell or something."

"Ha!"

"Maybe thats why Im so into you. You have special powers, dont you? You have the powers to captivate somebody and you start enticing that person with your eyes."

"Will you shut up? Youre full of bullshit."

"It's not bullshit, Bernard. Do you know that you have talented eyes?"

"Ha!? Talented eyes. That's a first."

"You have this certain stare when you are talking and it holds me, or anyone that you're talking to. It's inescapable. And you have this another look when you are pissed."

"I never get pissed."

"Yes you are, liar! You get pissed . . . . . remember when we were walking together and someone made a remark, I really didn't understand but you gave him this look that as if you are going to tear his limbs apart. You do that without even moving your eyebrows. You have this another look when you are thinking of what you're going to say that you move your eyeballs to the back of your head and your eyes are all white, the first time I saw you did that, shit! I got freaked out, your like a witch or something. And you have this look. That look that you have right now, I never saw that before. Now, I don't know what that means. Tell me?"

"What look? I just look all the time, I really didn't know that I have multiple looks."

"You see, you did that again."

"What?"

"That look that I just saw. Is that the look of a Bernard who's happy?"

"Hahaha. Maybe perhaps, thats my look when I know that somebody is bullshitting me!"

Napalaftir si Bunso, ginetching niya ang unan na binato ko sa kanya at ipinaslak talaga sa fez ko. Pilita Corales naman akez onggalin, chika ko shorma na ang harutan at baka-mashorpon ang wine-galore sa kama kez. At nang shinonggal na niya ang unan sa fezlack ko eh his face is already inches away from my face. Wa siya smile or anything. Nakatitig lang siya sa mga mata key na parang may hinahanap.

"Stop that Bunso, you're freaking me out."

Hindi gumalaw si Bunso, try kong lumayo sa fezlack niya pero hinawakan niyang ang balikat kez.

"Is this a staring contest? Because if it is, I just lost. I'm not very good at staring contests."

"Can't you see? I'm seducing you." Chika niya with a very soft voice, waing expression ang fez at biglang inilabas niya ng slight ang dila niya at ipinadaan dahan-dahan sa pagitan ng kanyang lips.

"Well . . . . . you're not very good at it," chika ko with a soft and gentle voice den at in fairness, hindi ko kinakaya dahil bet ko na talaga siyang sunggaban kanina pa.

"Bullshit . . ." pahina nang pahina ang boses niya. "Kiss me . . . " chika niya another na halos bulong na lang. Super lapit na ren ng fez niya sa fez ko, super hearsung ko ang paghinga niya, at super hearsung ko ren ang jugjug . . . jugjug . . . . . sa dibdib ko at pati na ren sa junjun ko.

Ginetching niya ang isang kamay kez at ishinotong sa junjun niya.

Get! Get! Awwwwwwwww!

Sherlag na din siya!!!!

Junjun!!!!! Maghunos dili ka junjun!!!!!

Ipinatong niya ang baso niya sa mesa at ginetching din niya ang baso kez.

Witchelles pa ren kami kumakawala sa titigan portion at ang dalahira kong kamay na may sariling buhay ay parang ninamnam naman ang junjun ni Bunso na para din namang may sariling buhay.

Hay nako!

Attack!

Hinalikan ko siya. Or rather sinunggaban ko na talaga siya. Lapchukan galore. Hininga sa hininga. Labi sa labi. Dila sa dila. Isang umaatikabong lapchukan portion na parang wala ng kinabukasan. Maski nauubusan na kame ng hininga eh go pa ren ng go. Atak pa ren ng atak. Join lang ng join.

Hanggang . . . . . . . . .

. . . . . . . . . . . . .

. . . . . . . . . . . . .

. . . . . . . . . . . . .

. . . . . . . . . . . . .

Hanggang sa hanggang doon na lamang po at maraming salamat.

. . . . . . . . . . . . .

. . . . . . . . . . . . .

. . . . . . . . . . . . .

. . . . . . . . . . . . .

O siya siya. Sige. Nangyari na nga ang dapat mangyari. Isang maliwanag na FAREWELL FUCK. At since, general patronage ang blogsiva na itey hey hey eh witchelles na akez gogorah sa details and besides, eynimomentz eh may magnakaw na naman ng entry na itez at mabalahura lang akey hey hey dahil ipopost na lang bigla sa isang online tagalog porn stories. Harsh!!!!

TILL TEGIBUMS DO US APART

WELCOME TO THIRD SEX IN THE CITY
Season 2

"Puta ka talaga bakla. Are you sure ba jan sa moment na yan? As they say, ang pagpapakasal is not like making eat the kanin na when it's hot you'll just make luwa," talak ni Rica habang mega-nomu ng kumukulong kape.

"Rica honey, you have to take note that this is not a heterosexual wedding. And besides, until now, wala pa rin akong pananalig sa salitang wedding. Pang-straight lang siya," Claude was the only one sitting on the other side of the table, as usual, mega-stiff pa ren si bakla, parang pareng militar.

"Mga bakla, after 48 years, ngayon lang tayo uli nagkita at dautin ba daw talaga ako? Sabi nga ni Eric Santos, This Is The Moment. This is my moment," nanglaki lang ang mga mata ni Kiara.

Ngayon lang uli naging all-star cast ang barkada namen after almost two years. And mega-coffee party na naman kame, bagay na witchelles mako-kyonggal sa itenerary forever. Pero ang difference eh witchelles mocha-frap o triple grande latte ang nilalatok namen, rather nakajupostrax kame sa isang hagdan, lumalatok ng brewed coffee from Dunkin Donuts. True, dahil isang special event itey eh kelangang magfly ni Claude and Rica sa Aklan. Witchelles kelangang ma-miss ang wedding of the century.

Pero siyempre, pag nagjoin-join ang mga bakla eh umaatikabong street-fighter ang eksena. Katulad nga ng chinika ko before, sa buhay ng bakla, imposibleng walang eksena. At pag bakla ka, imposibleng witchelles ka gagawa ng paraan para magkaeksena. It’s survival of the fittest.

Parang boxing:

Enter contender number 1:
Known to be as the talakera of the new millenium . . . . . Ang happy go lucky na bakla. Join lang ng join . . . . . . . Rica

"Hay naku, we have to admit na all of us na tukling eh may munting pangarap ever since that we knew that we're gay. The dream of making lakad down the aisle in a traje de boda. Wag kang magpakaplastik Claude! It's a known fact."

Enter conterder number 2:
Ang bakla parang minarenate sa essence of ampalaya. . . . . witchelles nawawalan ng point, pero kadalasan ang point ng baklang itu eh witchelles point ng many to mention . . . . . . Claudine

"I do not have anything to admit, because I didn't and I don't, well of course unless I am a frustrated drag queen na gustong rumampa sa simbahan with the daaaan . . . . dan . . . . dadan music background. Can't you see it guys? Iba tayo. That's why we were labelled, we were segregated. Now, why would we want to do something heterosexuals do? Because we want to be like them? Why would we want that?"

Enter contender number 3:
Ang baklang walang konsepto ng tunay na pag-ibig (dati). Isinugal ang buhay sa paglatok ng bote-botelyang ecstasy hanggang nauntog sa pader at nagising sa katotohanan. Umisquierda ng siyudad at nagbuhay donya sa proveng at nakakita ng straight (?) na menchus na humiling sa kamay niya . . . . . . Kiara.

"Mamah, wit itu tungkol sa pagiging bading o pagiging straight. This is a celebration of LOVE. And I want to experience it."

Royal Rumble ang eksena at kapag nagsisimula na ang talakathon portion eh sit na lang akez sa tabe at observe. Referee ang drama key hey hey.

"True, it is not masama na umibig and it is not masama den na iproclaim sa sambayanang Pilipino na you are in love and that you are being loved and that yung love nyo sa each other eh patitibayin ng isang wedding ceremony."

Aaaaaaay, parang tag-team na si Kiara at si Rica.

"Para ano? Para patunayan na babae kayo?! Hindi tayo mga babae! Mga bakla tayo! Kiara, when I first met you, I really liked you. A lot. Remember si, Ethan? Yung nanligaw sa 'yo way back Piggy's days. I was there, when he told you that he loves you. And I exactly remember how you reacted. You looked at him from head to toe and back to his face. You cracked a smile and laughed. And then you said, 'You are just saying that to get into my pants. Get real dude. I don't believe in your illusions! Say fuck me and I'll say yes. Say I love you and I'll say FUCK YOU."

Tsugug! Isang helicopter kick coming from Claude . . . . . tumilamsik ang lola Kiara.

"Why the sudden change of beliefs?"

Tsugug another! Isang follow-up uppercut sa plakdang Kiara.

Hingal si Kiara. Haves ng dugu-duguan portion sa bibig ara. Pumipilit shumoyo, nagre-recharge ng energy.

"Wala lang. Nagsawa na lang ako sa mga ganong ruta. Tumatanda na tayo. Kung ikaw gusto mong tumandang mag-isa at maggantsilyo forever . . . . ako hindi noh."

Isang kick para kay Claude pero witchelles ganon ka-harsh ang effect, parang kinurot lang si bakla.

"Kung magsalita ka naman Claude parang you did not experience na magmahal ah."

Rica to the rescue with the hundred hands.

Kaplang! Kaplang! Kaplang! Napatarit si Claude sa isang sulok.

"I did! But didn't feel the need to marry him!"

Ooooooh! Yogaflame!!!!

Nalokah ang mga bakla.

"If that is really LOVE, you know, you can express it anytime, you can celebrate it anytime. I am talking about weddings and I am against it. Anyway, baket nga ba ako apektado masyado hindi naman ako ang inayang magpakasal and besides, kasal-kasalan lang naman yan."

Aaaaaaaaaay!!!! Hindi nakuntento si Claude, isang haduken pa another but then below-the-belt itu.

Witchelles na naka-ispluk si Kiara, napanganga lang kame ni Rica sa tinalak ni Claude.

"Bakla, kung umatak ka dito para lang dautin ako sana hindi ka na lang umatak."

"Umatak ako dito because I love you. Because you're my friend."

Haaaaay! Ganon lang talaga ang konsepto naming magfe-friendiva . . . . . ang magdautan.

Pero dautan aside, napag-jisep-jisep ren akez sa talakathon na naganap. Truelili namench ang chinika ni Rica, maski naman akez 'nung kabataan kez eh pinangarap ko ren na rumampa sa simbahan as the bride. Though, witchelles naman siya connected sa "drag queen-tendencies" kez.

Napagjisip-jisip nga akez. Baket nga ba ang mga homosekswal eh pinagbabawalan pa ring ikasal?

Ang usual na sagot eh, dahil immoral ito at witchelles ito tinatanggap ng society ever. Sige, sabihin na nating immoral, witchelles naman necessarily na sa simbahang katolika ikakasal ang dalawang veklus o shomboyita. Pwede namang sa huwes lang or something da 'vah?

Parang nafi-felt kez tuloy na ang cause ng kawalang pananalig ng mga veklores lalu na ditey sa Pilipinas ever tungkol sa eksena ng tunay na pag-ibig forever and ever, eh dahil hindi sila (kami) pedeng ikasal. Walang dokumento o legalidad na magtatali sa dalawang utawsingbelles, for AIDA or HEALTH, for PURITA GONZALES or RICA PARALEJO, till tegibums na lang ang makapagpapahiwalay sa kanila.

At dahil diyan, sinumang veklores na nagmamahalan eh pede na lang mag-break nang mag-break at jumoin nang jumoin sa another relationship ever dahil wala ngang nagba-bind sa kanila, aside from pag-ibig. So, the next question, IS LOVE ENOUGH?

Witchelles kez naman chinichika na ang mga heterosekswal na kinakasal eh perpekto na at nagsasama habang buhay . . . . pero aminin . . . karamihan pa ren ng mga heterosekswal na relasyon eh nagtatagal dahil sa pangakong binitawan nila sa isang seremonyang maaaring simbolikal lamang pero may basbas ng simbahan at / o ng gobyerno.

It's unfair . . . . it's unfair!

Sabihen na nateng, tolerated na nga ang homosekswal na pamumuhay. Pero witchelles dapat napopostcard doonchie. Kelangan ng acceptance at hindi lang acceptance ng homosekswal na pamumuhay kundi pati na ren ang homosekswal na pagmamahalan.

Parang ang lumalabas kase, eh ganito: "Sige na! Yes! Mga bakla kayo! Alam namin at tanggap namen ang ginagawa 'nyo, pero hindi kami nananalig sa pagmamahalan 'nyo!"

Harsh da 'vah?

Anyway, sino ba naman akey hey hey hey!?

Siguro, hanggat witchelles nale-legalise ang homosexual marriages . . . . . mananalig na lang akez sa chinika ni Claude . . . . . na pag nagmamahalan kayo . . . keri na yon, witchelles na kelangan ng kung anik anik na seremonya ever arabum arabum arabumbumbelles.

Pero iba pa ren siguro ang feeling kapag maglalakad akez na naka-traje-de-boda . . . Echoz!!!!

THIRD SEX IN THE PROVINCE (ANO ANG SAGOT)

SEASON FINALE

ANO ANG SaGOT?????

Parang witchelles kez na-feel ang pag-usad ng panahon. Isang araw eh na-realize ko na lang na halos mag-iisang buwan na pala akez sa Aklan. Kung inde pa bumorwag sa 'ken si Ursula, ang pugita sa ilog pasig na bumubuga ng tinta, isang nilalang na tinatawag kong 'boss' eh witchelles pa akez magigising sa katotohanang kelangan kez magfly-back sa Manaylus or else I'll kiss my career goodbye. As if naman may 'career' talaga akez da 'vah. Tatlong accounts na ang dineadma kez at inisnab kez, chika ni Ursula pag witchelles daw akez bumalek within a week's time eh wag na raw akong mag-expect na may trabaho pa akez na babalikan.

Nagkita kame ni Kiara 'nung hapon na yon. Chinika ko ang mga events at baka umisquierda na ren ako.

"Babalik ka na? Baket nakita mo na ba ang hinahanap mo?"

Talak ko sa kanya na baka wala sa Aklan ang hinahanap kong kasagutan. I have to deal with Varsity Captain whether bet ko itez or not. At witchelles ko itu masosolusyunan kung mega-shorgo akez sa probinsiya. Witchelles na witchelles ko rin hahayaan na warlahin ni Varsity Captain ang life kez.

"Nung una, alam kong si Varsity Captain nga ang dahilan ng pag-stay mo dito pero nang tumagal-tagal na eh feel na feel kong hindi na si Varsity Captain ang rason kung baket ayaw mo pang bumalek sa Maynila."

"Meaning?"

"I think you're in love!"

Isang taas ng kilay at isang umaatikabong buntong-hininga ang sinagot ko kay Kiara. Obviously, he was referring to no one else than yung jugets na affam-affaman … si Bunso.

Well, matapos ang great adventure sa bundok at pagtatampisaw sa mahiwagang ilog eh nagkita pa rin kami ni Bunso. Kung minsan, mega-lafus lang kame sa bayan, kung minsan mega-nomuhan session sa Heaven's. Wa akez ma-iispluk sa kanya, he's cute, may sense siyang kausap, at higit sa lahat sweet. Kiver siya sa mga utaw sa paligid niya. Minsan pa nga eh sinusubuan pa niya akez ng spaghetti habang mega-watch ang lahat ng mga lumalafuk sa fastfood. Wai na akez maiispluk talaga, parang he got everything in a guy a gay wants. Pero isa lang ang wrong, he's 18.

"Soooooooooooooooooooooooooooooooooooooo?" tambling si Kiara nung tinalak kong witchelles ko siya bet dahil sa age niya.

Siguro, I just can't be involved with someone who's younger or at the same age as my brother's.

Let's face it. Bet na bet ko ang fresh meat. Sinetchie ba ang ayaw da 'vah. Kaya nga minsan isang gabi eh witchelles ko pinalagpas ang isang jugets sa Red Banana at sinunggaban ko agad siya ……… pero na-realize kong brudra ko siya at na-realize ko ren na badinggerzie ang younger bruderette kez.

Simula 'non eh parang witchelles na sumagi sa kukote kong makipagjowa o maski makipagdookit with someone his age ….. kasi parang parating jumojosok na lang sa jisip ko ang eksena nung gabing yon sa Red Banana at kung makipagdookit man akez sa isang menchus na kasing-jugets ng bruderette kez eh parang nakipagdookit na ren akez sa bruderette kez. Arrrrrrrrggggh! Harsh da 'vah?

Ganon ang eksena so kelangang shutulin kez na ang mga eksena between me and bunso bago pa akez makafly back ng Manaylus.

*

The next day na-learn kong witchelles lang pala akez ang may kinakaharap na problem-solving momentz. Amidst happy momentz, sa matitino at not-so-matitinong advice, may warla momentz din pala si Kiara.

Ka-jointforces kong namamalengke si Tita Lorns nang ma-sight kong si Gerard, ang menchhukulaytis-kamatis na jowaers ni Kiara na nakascooter, with matching bilat on the side. Bumaba ang bilat sa scooter at mega-kiss galore kay Gerard sabay isquierda.

Naloka akez sa eksena.

Bet kong itext agad si Kiara pero nagdalawang jisip akez.

Nung nagkita uli kami ni Kiara eh mega-ask ko kung kamusta naman ang love life niya. Chika niya okay na okay naman daw.

"Kiara, meron kang hindi sinasabi sa 'ken," talak ko with that serious face and avratheng.

"Anu naman?", chika ni bakla na learn at felt na felt kez na punong-puno ng kajijian.

So, witchelles na pilita corales, kung witchelles niyang bet italak e di 'wag.

Derm!

*

After three days …….

"Baklaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!", humahangos si Kiara pagenter-the-dragon pa lang sa kwartobelles kez. Namumutla ang luka-luka at red na red ang eyes ever.

"Anong eksena?"

"Si Gerard! May bilat!"

"Sabi ko nga. Oh well, I tried to confront you pero ayaw mong magsalita."

Haggard si bakla, chika galore lang siya at mega-listen naman akey hey hey. Chika niya na 48 years naman nyang learn na nag-sa-sight-sight pa si Gerard at ang ex-jowastergate nitez na bilatchiwariwariwaps. Pero in denial si bakla. Hinayaan lang niya ang mga eksena, talak niya na learn naman niyang super-menthol si Gerard at kahit na magtututuwad siya o umiyak man siya ng brilyantitos eh wai pa ren siyang matres at mas lalong wai pa ren siyang kipay. Hanggang sa dumating sa point na witchelles na niyang kineri dahil parang na-fi-feel niyang pafarrah-faucet na nang pafarrah-faucet ang feelings nila sa isa't isa.

"Bakla ka talaga? So anung ginawa mo?"

Shumoyo si Kiara, humarap sa salamin at crayola ng slight, "Nakipag-break ako sa kanya."

Witchelles akez nakareact agad pero learnsiva kez ang eksena ni Kiara sa lyf ever. Witchelles siyang nagpapa-luz-valdez. Fighter si bakla kahit saang anggulo mey I-sight. Yun lang siguro ang malaking pinagkaiba namen ni bakla. Malakas ang loob ng de-puta, strong . . . . . parang kapeng barako ng Batangas. Keri niyang mag-sacrifice and everything, samantalang akey hey hey itey na pa-sweet, at duwag-duwagan portion.

At that point, keri man o wit keri ang desisyon ni bakla eh mega-support na lang akez.

Hanggang . . . . . . .

*

Minsan eh chismisan galore kame ni Kiara sa shop niya nang ma-hearsung kez na may shumoshorwag sa kanya from downstairs.

"Deadmahin mo na yan bakla," chika sa 'ken ni Kiara.

Mega-silip naman akey sa bintana, na-sight key si Gerard sa sidewalk sa labas ng entrance ng shop ni Kiara. Mega-shout galore si Gerard. Shinoshorwag niya si Kiara.

"Hindi mo man lang siya haharapen?"

"We're through. Postcard na ang eksena namen. Hindi ko na siya haharapen!!" sabi ni bakla with all the conviction on earth.

*

And then another day . . . . . . .

"Kiara!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!" sigaw ni Gerard sa labas ng shop, iskandalong malinaw na ang nagaganap dahil mega-sight ang mga utawsingbelles around.

"Kiara!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Sorry na!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!"

Pinagmamasdan kez si Kiara habang nagaganap ang eksena sa labas. Nag-aayos lang si bakla ng mga wig ng manequins niya and avratheng, parang walang naririnig, pero feel ko itu eh, may kilig factor pa rin na involved.

"Kiara, mahal mo pa ren siya anoh?"

"Sino?"

"Si Gerard!?"

"Sinong Gerard?"

Nilapitan ko si bakla at kinurot ko sa tagiliran, "Ang tamis-tamis mo naman masyado. May luluki na araw-araw eh nakatayo sa harapan ng shop mo, sinisigaw ang pangalan mo mare. Wala akong masabi. Para kang arnibal sa tamis. Kausapin mo na kase. Minor problem lang naman ang pinag-awayan nyo eh."

"Marce, minor? Kapag nakipagtitigan ang menthol mo sa isang bubuyi . . . . . yun ang minor. Kapag hindi siya nakapagpaalam sa 'yo kung saan siya pupunta . . . . . . yun ang minor. Kapag tinatamad siyang hugasan ang pinggan . . . . . yun ang minor. Pero!!!!!!! Kapag ang menthol mo eh kumakangkang ng bilat forever in a day and a day and a day . . . . . . hindi siya minor mamah!"

*

Isang gimik night eh naloka akez nang sinalubong akez ni Tita Lorns paglabas ko ng kwarto. Nakaget-up din ang muder ko. Ang chika niya, jujoin daw siya sa gimik ara.

Tumbling naman akey hey hey!

Pero its my muder! And its Tita Lorns! Kapag you go against her will eh magtago ka na. Kaya join-join ang mudra sa gimik namen ni Kiara.

So, Heaven's ang eksena, more bar-bar portion, nomo ng slight. Bonding-bonding kame ng mudra ng slight.

Hanggang sa dumating ang chikahan sa lovelife portion.

Unang-una eh witchelles akez komportable ara na ichika ang lovelife kez sa mudra ko, even though we're very open sa isa't isa. Pero ang dalahirang Kiara eh binuksan ang topic siyempre due to the recent break-up of his two-year relationship.

"So, kayo Tita Lorns, ano naman ang love story mo?", talak ni Kiara.

"Bakla, wala namang ganyanan." Nag-react agad akez siyempre.

"Okay lang yan 'Nard. . . . . . Alam mo bang naranasan ko rin yang mga kinukwento ni Kiara? Sa isang relasyon, hindi naman talaga maiiwasan ang third-party dahil dyan daw napapatunayan ang pagmamahal ng dalawang lovers sa isa't isa."

I swear . . . . . . . gusto ko nang magpalit ng mukha that moment. My mudra is making kuda of her lovelife in front of me.

"Alam mo ba Kiara, muntik na ren kameng magkahiwalay ng tatay ni Bernard. Bata pa siya 'nun so malamang hindi niya alam yung mga nangyari. Hindi naman ako ang unang girlfriend ng tatay ni Bernard. Meron pang nauna, si Corazon. Pero hindi sila nagkatuluyan dahil pumunta ng states si Corazon. So, ako na yung sumunod. Pakiramdam ko nga 'non consolation prize lang ako, pero tinanggap ko dahil mukha namang wagas ang pag-ibig sa 'ken ng tatay ni Bernard. Nalaman ko lang after ilang years na kameng kasal eh may communication pa pala si Corazon at ang mister ko. Hanggang sa nabalitaan kong umuwi yung babae dito at nagkikita pala sila ng mister ko. Ay! Sinasabi ko sa 'yo yun yung mga panahon na muntik na kong kumain ng isang paketeng mothballs. Pero sabi ko sa sarili ko, hindi . . . . . hindi ako magpapatalo.

"So, inalam ko kung saan nakatira si Corazon at pinuntahan ko siya. Nakausap ko lang yung tatay niya, medyo may edad na.

"Tapos, kinompronta ko ang mister ko, sabi ko sa kanya, alam ko na lahat ng nagaganap kaya pinapili ko siya. Nagdahilan siya, sabi niya mas mahal naman niya ako kesa kay Corazon at ginagamit lang daw niya yung babae dahil may plano siya. Gagamitin lang daw niya yung babae para makapunta siya sa states, at pag nakarating na siya doon eh kukunin na niya kame. Tinawanan ko lang siya. Sabi ko sa kanya, 'Sige! Pumunta ka na ng states! Pero tanggapin mo na lang na wala ka ng asawa at anak na kukunin dito.'

"Sabi ko sa kanya, mag-usap kami ng Corazon na 'yon. Noong una eh ayaw niya, nagmamatigas hanggang sa pumayag na ren siya.

"So, magkikita kami non sa isang beach. Kasama ko yung kumpare namen. At nagdala talaga ako ng balisong dahil pag nagdilim talaga ang paningin ko eh gigilitan ko talaga yung babae.

"E di hayon na. Nagkita kame ni Corazon. Sinamahan siya ng mister ko, pagbaba pa lang sa sasakyan eh nasuka na 'ko. Hindi dahil sa kung anumang milagro ang ginagawa nila pero dahil sa kapangitan nung babae. Hindi naman sa pagbubuhat ng sariling bangko, alam kong hindi naman ako perpekto, pero talaga, totoo, ang panget-panget nya. Pagsalubong pa lang sa 'ken ng mister ko e yun agad ang sinabi ko sa kanya, 'Maghahanap ka na nga lang ng ibang babae eh yung panget pa. Bagay nga kayong dalawa, parehas kayong panget!'

"Sumagot yung Corazon, sabi niya, 'Buti nga nambabae ang asawa mo, hindi nanlalalake.' Ay!! Naku, kumulo talaga ang dugo ko, sinapak ko siya sa mukha, as in sapak! Hayun, plakda yung babaita sa buhanginan.

"Mejo matagal-tagal din yung trouble na 'yon. Ilang linggo rin. Pero dun ko napatunayan na mahal talaga ako ng asawa ko at mahal ko rin siya. Sabi ko sa kanya, patunayan niya na mahal niya talaga ako. Kaya hayon, itinigil din niya yung pakikipagkita niya sa babae."

O talakera ng mudra ko da vah?

In fairness, first time kong narinig ang istoryang yon. Natuwa naman daw akez. Kung witchelles siguro ganon kagabriela silang ang mudra kez eh siguro lumaki na akey hey hey sa isang broken family.

At dahil jan. Proud akey sa mudra ko. Powerful!

*

Another day sa shop ni Kiara, another desperate portion on the side of Gerard. Walang absent ang luluki. Araw-araw talaga siyang shumoshoyo don at mega-sigaw hanggang witchelles siya inaawat ng barangay.

"Bernard do me a favor. Lumabas ka nga at sabihin mo sa lalaki na yan na mag-isip siya ng magandang rason para patawarin ko sya."

"Bakla, wala talaga akong masabi sa katamisan mo."

So, bumaba nga ako at tinalakan ko si Gerard.

Hindi sumagot si Gerard. Nasight ko ang mata niya. Yung mga matang pinapangarap ko talagang makita sa isang luluki. Yung mga matang nagsasabing, 'Mahal na mahal kita'. Pero witchelles para sa 'ken yung mga matang yon. Para kay Kiara. Tumalikod si Gerard, wa ni ha ni ho, isquierda.

Chika ko kay Kiara na yun nga, umisquierda ang menthol. Kiver lang si bakla, pero parang deep inside eh disappointed si bakla. Eh kung makapag-miganju naman kase ang powtah da 'vah?

After an hour or so, nag-enter-the-dragon na si Gerard sa shop.

"Oh? Anong ginagawa mo dito?" talak ni Kiara, nakahalukipkip, taas-noo na parang nakikichikahan sa isang alipin-sa-gigilid.

Talak ang minogue, "Patawarin mo na ako, 'beh," tumbling akey. Kung makapag-'beh' talaga ang menchus da 'vah? "Na-realize ko na na mali talaga yung ginawa ko. Hindi ko rin kasi maintindihan ang sarili ko, nagkamali ako talaga, inaamin ko. Pero hindi ko kayang mawala ka sa 'ken."

Saaaaaaaaaaaaaaaaabeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeee!!!!!!!!!!!!!!

At that point eh parang gusto kong kumain na lang ng bubog. Shet! Ang tisay-tisay naman ni Kiara da 'vah? Miztisahin!!!!!

"Patunayan mo!" chika ni Kiara, kiver pa ren pero alam kong pigil na pigil na ang kilig ni bakla.

Teka, familiar ang line . . . . . . . linya yon ng muder ko ha!

Derm!

Moment ni Kiara itey hey hey.

Lumuhod ang menchus sa harapan ni Kiara, huminga ng malalim, parang sisisid sa jilalim ng borbeg, "Kirk Marcus Madrigal, ikaw ang nagbibigay ng saya sa puso ko. Ikaw ang isinisigaw ng puso ko. Ikaw ang rason kung baket ako nabubuhay. Ikaw ang iniibig ko."

Sabay getching ng something si Gerard sa bulsa niya.

In-open niya itey sa harapan ni Kiara.

"Kirk Marcus Madrigal, will you marry me?"

……………….

……………….

……………….

……………….

Nataweng-weng naman na akez. Babae ang ateh ko!

Eh ano pa kaya si Kiara? Na-sight kong parang lahat ng dugo sa julo ni bakla eh bumaba sa shortawan niya. Nakanganga lang si bakla. Wa pa rin ispluk. Sabay fall ng tears.

Tinapik ko sa balikat si bakla.

Waitsiva pa ren ng sagot si Gerard.

Hinga din ng malalim si bakla. Sight siya sa 'ken at sight uli sa menchus na nakaluhod sa kanya na may hawak-hawak na box with the rings. Hinga again ng malalim then …………..

"Yes!"

*

Sa buhay ng tao, maraming mga tanong na gumugulo sa isip naten na gusto nateng hanapan ng konkretong kasagutan. Mga tanong na dulot ng takot at pangamba, dahil ayaw nating magkamali ……. Dahil ayaw nating masaktan.

Bago ako umuwi sa Aklan ay may baon-baon akong mga katanungan na hindi ko mahanapan ng kasagutan. Nakita ko ang dati kong kaibigan, may nakilala akong mga bagong tao, mas nakilala ko ang nanay ko.

Pero kung iisipin ko pa ren ngayon habang sinusulat ko ito ay masasabi kong hindi ko pa ren nasagot ang tanong ko. Yun na talaga yata ang sagot na para sa 'ken: hindi ko masasagot ang tanong ko hangga't hindi ako gumagawa ng hakbang para makuha ko ito. Hindi pwedeng taguan o takbuhan ko ang problemang dapat sulusyunan, ang taong dapat kong harapin at kausapin.

Sa bawat tanong ay mayroon daw na sagot na nakalaan.

Pero, kung minsan ay may mga kasagutang hindi mo talaga makukuha kung wala kang tapang, wala kang lakas ng loob, kung parati kang takot na magkamali at masaktan.

Habang nasa Aklan pa ako ay napasulyap ako sa high school yearbook namen. May isang quotation doon ng isang batchmate ko ang nakakuha sa atensyon ko:

"If you want something you never had, you must do something you never done!"

THIRD SEX IN THE PROVINCE (EMPRANING)

IKALIMANG KABANATA
Na-EEMPRANING AKO SA 'YO!!!!

Varisty Captain calling . . . .

Accept

Or

Reject

Call rejected . . .

Switch of . . . .

Naabutan akez ni Kiara kasama na si Gerard sa labas ng bar habang nagmumuni-muni kung super keri ba ang eksenang pagdeadma sa call ni Varsity Captain.

"Bakit di mo sinagot?"

Actually, yonchie din ang nasa jisip ko. Bakit nga ba witchelles kong sinagot ang shorwag?

Chinika kez sa sarili kez 'non na witchelles ko na jijisipin si Varisty Captain. I gave him a choice. And he made his choice. Umisquierda siya sa life kez at hinayaan ko siya. Ganon lang naman ang eksena . . . . . easy come, easy go. Pero ang witchelles kez na-realize . . . . . what if he comes back? Where will I go?

Akala kez, finish na anga evrything between us. Kinalimutan ko na siya. Before eh I’m handling my life pretty well. Wa na siya sa eksena, wa na siyang role sa buhay kez. Kicked-out na siya. Until . . . . that text message:

"Bernz, I want you back"

I could have ignored that text message. Keri ko siyang I-delete mas mabilis pa sa isang quickie sa nyiarette ng sinehan. Pero witchelles ko ginawa!!

Instead, nag-impake ako at itinigil pansamantala ang pag-jikot ng mundo kez. Sumakay ng eroplano at nag-fly back sa Kalibo. May hinahanap daw akong kasagutan? O siguro, super-borkot lang akez na harapin ang katotohanan na witchelles kong kering deadmahin lang si Varsity Captain . . . .

Dahil . . . .

Learnsiva kong deep-inside . . . . .

MAY FEELINGS PA REN AKO SA KANYA?!

Walang sagot na nakuha sa Kiara galing sa 'ken. Sa tagal naming magkakilala ni Kiara. Super learn na learn na niya ang takbo ng kukote ko. Bumalik kaming tatlo sa bar. Chinika ni Kiara na 'wag ko raw sirain ang gabi ko and it is supposed to be a fun night.

Okay lang siya???? Haller?!?!?!?! Tori Amos is singing on the background while the performer is on-break. Amoy scented candles ang buong paligid. At super-sight ko siyang may kalampungan na menchus. Witchelles ko learn kung nag-change na ba ang konsepto ni Kiara pagdating sa salitang "fun". This is not really my idea of having fun.

"Having fun?", shornong na lang bigla ni Bunso.

"To be honest, no."

"Well, my offer still stands."

"I'm sorry but I’m not really in the mood to get laid tonight."

"Yeah. I know. You got that look in your face. The I've-got-a-problem-with-my-boyfriend look."

"It's not actually a boyfriend. Anyway, if you knew, why’d you still ask me."

"Just to stir you around and make you smile. Think of it, if I haven't asked you that question, I won't see your smile. And if I didn't, I'd be more miserable than you."

"Something tells me you're an expert."

"That's for me to know and for you to find out."

After eight bottles of San Mig Light, three shots of tequila, tatlong dosenang kahindik-hindik na mga acoustic singaling na walang patumangga sa pagpuri sa katangahan ng pag-ibig at kung gaano kasarap maging tanga, at witchelles ko mabilang na trips sa CR, we finally decided to call it a night . . . . .

And so I thought . . . . . .

Ininvite ni Kiara almost everybody to his house for more party. Chika ko kay Kiara na masyado nang late at magiraffe nang magcommute paatak ng Kahabagan.

"And who said something about going home, Bernz? You will stay in my place. You and the other guys will sleep there."

Okay. A sleepover! So high school ang eksena ha.

"Dahil tomorrow, we have a trip to the mountains and to the magnificent river. Time to be wild!"

So ganun na nga ang eksena, the pamintas, Gerard and moi eh super atak na sa balaysung ni Kiara na medyo malayo sa sibilisasyon. Pati ang concept nang nomuhan session eh malayo din sa sibilasyon. So, nomuhan session talaga itu sa backyard with the trees and the bushes and avratheng, with the wooden benches and the cases of red horse . . . . . chaser lang daw yon . . . . . dahil ang nomu . . . . Emperador para sa kanila . . . . EmPRANING para sa 'ken.

Napansin ko ren na ang mga pamintas eh not so very paminta after all. Aside from Bunso, na obvious namang pula din ang hasang, the other guys seem to be silent, at witchelles masyadong vocal tungkol sa kanilang buhay-buhay. Until later that night, I’ve learned from Kiara na witchelles "pa naman" pala sila paminta. He used the term "LOST SHEEPS"

BERNZ: So, you're telling me na mga luluki ang mga itu.

KIARA: Luluki ka, luluki ako, luluki tayong lahat.

BERNZ: Ang ibig kong sabihin eh . . . . ano ba itu mga pamenchus . . . . . . or . . .

KIARA: Mga luluki who goes out with gays.

BERNZ: Mga luluki who goes out with gays are gays.

KIARA: Bernz, you can't tell them that. Hindi ito Manila. Iba ang kahulugan ng salitang "bakla" dito.

BERNZ: Ano ba ang kahulugan ng "bakla" dito?

Isang matinis na tili ang narinig namen.

Enter Rhoda.

Mahaba ang hair, layered. One-line ang kilay. Naka-foundation day ang ateh ko, no doubt, super red lipstick . . . a mortal sin . . . . . nakasando . . . . . with boobs. Fake boobs, not implants . . . . the detachable ones . . . . super pukiy shorts . . . . . and with open-sandals, high hills, bad pedicure.

Shet ang harsh ko! (Knock on wood)

Napatingin na lang ako kay Kiara. Sabay talak siyang, "Kailangan ko pa bang sagutin ang tanong mo Bernz?"

Wa na akez sumagot at ipinakilala niya sa 'ken si Rhoda.


Fowtangenang pakingshet, wa pa akez sa pangatlong shot ng empraning to be chased with a glass half-filled with red horse eh umiikot na ang mundo ko.

Pero ang mundo ko . . . . makulay . . . . . maski gaano pa kabilis ang pag-jikot niya.

Super bangka si Rhoda, habang nasa pagitan ni Tony and Manny. Na-learnchie kez na gumorah din pala siya sa same highschool na inatakan kez. Then, naalala niya akez. Akez daw yung crush ng bestfriend niya. Mega-shornong akez kung sinetch yung bestfriend niya, malamang raw eh witchelles ko learn kasi bilatsina itu. Super-heart-broken daw ang bilatsinang itu (maski witchelles pa kami nagkakakilala, mind you) kasi out of coverage area daw ang beauty kez . . . . cannot be reached.

Napalaftir akez sa idea.

May parlor si Rhoda sa bayan at tuwing weekends eh super singaling siya sa Heaven's. Super talakathon siya about his hadas, kung sinu-sinong menchus na ang naggetching niya, etc. etc. At witchelles na ren naman akez nasurprise 'nung tinalak niyang nahada na niya si Tony and Manny . . . . twice. Yung pangalawang beses eh sabay niyang kinopas ang dalawang jugets.

Sumakit ang tiyan kez sa kaboborwa sa mga eksenang tinatalak ni bakla. Sa truelili lang, I've been speaking about gays all the time sa blogsiva na itez pero ngayon kez lang narealize na I haven't seen them (us) all. Alam kez na may nag-eexist na Rhoda, in theory and in idea. I’ve met gays like him na rin naman in my line of work but Rhoda is still different . . . . brutal . . . . walang arte . . . . . . walang kiyeme . . . . . malaya . . . . . .

Behind that parloric image, that detachable boobs, that high-pitched voice and that one-line kilay is the epitome of gaydom. Siguro, may mga veklus na magrereact ditech . . . . na si Rhoda ang stereotype . . . . . na si Rhoda ang imahen na pinipilit burahin sa isipan ng mga modern utaw . . . . . . . pero sa palagay ko . . . . sa isang Rhoda nagsimula ang lahat. Sa isang sterotyped-parloric badinggerzie nasasalamin ang totoong kahulugan nang kabadingan . . . . . sa mga bali nang braso, sa mga taas nang kilay, sa pag-ipit ng boses . . . . ang pagiging malaya. Pero isa lang naman ang napansin kez . . . . na kahit gaano pa natin palalimin ang mga boses naten at pagurin ang mga sarili naten sa pag-gora sa gym, para lang mas magmukhang menchus . . . . . isang Rhoda pa ren ang sumisimbolo sa pagkabading naten.

Keri?

Keri!

O siya, deadma na sa pagrerehearse ng makabagbag damdaming talumpati. Lumalayo sa akez sa istorya . . . .

tungkol sa katabi ko 'nung nomuhan session na yon.

Siguro masyado akez nagiging judgmental or something pero sa unang gabing yon nagkakilala kami ni Bunso eh parang iba siya sa mga menchus sa paligid namen at iba siya sa mga menchus na nakilala ko before. Masyadong magaan ang loob ko sa kanya, witchelles lang dahil super cute ang jugets pero may jutak . . . . . sensible kausap may laman at ibig sabihin ang bawat salitang lumalabas sa bibig niya.

Witchelles kez na masyadong naalala ang mga eksena nung gabing yon sa sobrang kabangagan kez pero naalala ko ang moment na nakaakbay sa 'ken sa Bunso at nakayakap akez sa mga baywang niya . . . . . for more! Sabi ko nga kay Kiara. Deadma na akez sa avratheng, landi na itu kung landi at dalahira na talaga akez kung dalahira. Ang huling naalala kez eh mega palakpakan ang everybody . . . . for more cheer there, cheer here, cheer everywhere . . . . . at ang spotlight eh nasa sa 'ming dalawa ni Bunso. Hanggang sa hinawakan ni Bunso ang magkabila kong pisngi at mega-titig siya sa mga mata kez. Super ngiti siya . . . . yung tipong ngiti na masilayan mo lang eh kering-keri mo nang magpasundo kay kamatayan kinabukasan. At lumapit nang lumapit ang mukha niya sa mukha ko . . . . . . . nagdikit ang mga labi namen . . . . . . witchelles ko learn kung anez ang gagawin kez . . . . . chika ng mudra kez: Never talk to strangers . . . . most importantly, never kiss strangers . . . . . Pero witchelles ko naisip yon nung naramdaman kez ang mga init ng mga labi ni Bunso. Magkadikit pa ren ang mga labi namen nang maramdaman ko ang dila niya sa loob nang bibig ko. Ninamnam ko itu . . . . . nagpakasasa sa kaligayahan na ng mga oras na ‘yon ay alam kong pansamantala lang. Kinalimutan ko ang lahat. Binagsak ko ang lahat. Hinalikan ko ren siya.

At ang mga alaala ng mga mapupusok na halik na iyon na ang dila ko ay nakikipag-tug-of-war sa dila niya ang gumising sa 'ken sa kasunod na araw kasabay nang mahapding pagguhit ng kirotsina sa ulo ko.

Napashoyo akez bigla sa kinahihigaan kez. Paking-shet, umiikot pa ren ang paningin ko at parang may mga mega-talim na kutsilyo ang mega-tusok sa bawat himaymay ng laman ng utak ko. Witchelles ko ren masyadong mabukas ang bibig ko . . . . nalalasahan ko pa ren ang Empraning. Nang mejo keri-keri na ang nafi-felt kez eh narealize kong witchelles lang pala akez mag-isa sa foam na hinihigaan ko. Nandon si bunso, under the sheets. Biglang napadilat ang mga mata niya. Shumoyo din at inakbayan akez. Shinornong kung okay lang ba akez. Chika ko keri lang. Mejo super-jilo lang ng slight. Chika niya, borlog na lang daw akez uli. Niyakap niya akez. Isang mahigpit na yakap at hinalikan niya akez sa pisngi. At humiga uli kami.