Pagbaba ko sa KB ARIZONA eh mega shoyo lang akez sa front entrance ng buildingbum, get ng subaru at buga to the maximum level.
Ginetching kez ang nyelpie kez at bnorwagan ang birthday gel.
Ginetching kez ang nyelpie kez at bnorwagan ang birthday gel.
. . ::: SALVO TRES ::: . .
THE RETURN OF THE NIKOLAI
"Andito na ako . . . . ", talak ko sa isang payphone sa shopat ng Olivares Mall. Ka-chika kez ang isang Ana sa kabilang linya. Bago pa akez umatak ng Los Banos ever eh ginivesung na sa ken ni Jay ang numbererette ng kelangan kong borwagan para sunduin akez sa Olivarez Mall.
Wala pang five minutes at meron nang lumapit sa 'keng dalawang bilatchus. With my psychedelic orange hair, framizessssss made broken . . . . . witchelles akez ma-giraffe i-recognize ever.
Naka-tae-bo outfit lang akez with the maong pookee shots, baby-tee and rubber shoes with matching super biggie Louis Vouitton travelling bag na nabuysung kez sa U.K-U.K for 50 peysoseysoseysosezzzz . . . .
Binitbit na ng isang bilat ang priceless kong travelling baggelya (priceless dahil, less ng price . . hahahaha) Naawa naman daw akez sa kanya pero nagpumilet siya, witchelles daw nilang bet na mangarag akez . . . . eh sa heaviness of culture ba naman ng bagelya kez eh parang mag-mu-move na akez sa Los Banos por layp!
Pinalafuk nila akez sa Greenwich at naloka akez, all expense paid itu.
"Finally, na-meet ka na ren namen," chika ni Ana habang lumalala akez ng lasagna on the loose.
Tuloy siya, "Alam mo bang dahil sa mga kwento ni Nikolai eh isa kang DIVA sa 'men . . . "
Naloka naman daw ang lola nyo sa talak ng bilat at napatingen na lang akez sa sarili kez . . . . akez ang pinakangarag-looking diva in a tae-bo outfit.
Pero ikmyle lang akez out of politeness.
"Alam mo na ba kung ano ang plano?"
Napa-sho`as ang kilay ko . . . .
"Anong plano?"
"Simple lang naman. Nag-arrange ng get-together si Jay, for us lang magbabarkada. Tapos you'll come in, hindi mo alam na nandon si Nikolai, hindi mo alam na may get-together tapos makikita mosi Jay, kunwari matagal na kayong magkakilala, then yun . . . ikaw na bahala . . . ."
Na-lukresia-kasilag naman daw akez. Elaborate itu at may skrip pa! Mga com-arts nga itu . . . .
Pagkashorpos kong lumafuk eh jinoin na nila akez sa safe-house kez . . . . ohhhhhhh! Tarushness di ba? May safe-house pang involved.
Naikuwento nila sa ken ang take nila sa mga nangyari. Majority naman pala ng mga barkada eh hindi pabor sa ginawa ni Nikolai. In short, warla sila sa beauty ng pers lab ko.
So pagdating sa safe-house, rest ng slight, ligo at open-sesame na ng mahiwagang bagelya. Naloka sila sa mga nilalaman . . . para daw akez lalaban ng Miss Universe.
Namumukadkad pa ang kagandahan ko noon, kaya pagirlitas-patatas pa ang drama ko noon. Hala sige . . . labas ng blower . . . . labas ng make-up kit . . . . labas ng beauty regiments kit . . . .labas ng dalawang set ng outfit . . . . . labas ng tiil . . . .. labas ng shades . . . . . at labas ng shawl . . . .
At habang nag-aayos akez eh mega-watch lang sila sa ken . . . . . this is how a DIVA is made . .. (ang kape ko talaga . . .)
At nang mag-aalas nuwebe na ay humarap ako sa kanila . . . in a body hugging-crumpled blouse with plunging neckline . . . a white belt with matching palawit galore . . . . studded bell-bottom pants accessorised w/ 1 ostrich feather on the side and a 4-inch stilleto boots (courtesy of Nine-West) . . . the make-up is simple . . . soft, brown shimmering blush, with a hazy-foggy look around the eyes . . . with grey contact lenses . . .and the hair ??????? It's psychedelic orange! No other description needed.
Na-sight ko ang mga expressions sa mga fezlacks ng mga de-powtahs. Ikmyle lang akembang.
Umataksiva na agad kame sa group dinner, sila-sila lang, wai invited si Nikolai and Karlo. There were like almost 20 gays and girls there na lahat eh excited na ma-sightsiva akez.
After ng dinner eh join na ang everybody sa isang ba na shutabi lang ng resto na nilafukan namen for "the" event.
Eynimomentz, dadating na si Nikolai. So isang, mega-over-fabulous na bilat ang in-charge sa 'ken, ijojoin niya akez sa isa pang bar to drink para syempre witchelles akez masightsiva ni Nikolai agad-agad.
Palabas na kame ni Fab Bilat ng salubungin kame ng isang humahangos na veklores.
"Si Nikolai tsaka si Karlo . . papasok na!"
Tarantatious ang everybody at parang kung keri nila akong ibulsa eh ibubulsa nila akez that momentzzz.
Rendezvous kame ni Fab Bilat, at naka-stilleto din itu, sa may likodstra ng barchina.
May na-sight siyang staff ng barchina. Nilapitan niya at hinawakan niya sa dibdib at sabay binulungan . . . "Kuya, palabasin mo naman kami sa fire exit . . ." chika niya with flirtatious galore to the maximum level voice and patweetums eyes.
Ikmyle lang ang staff, getching ng susi at may-I-open ng fire-exit. At dahil nasa third floor ang barchina na yonchie, may tatlong palapag na ladder ang binaba ko with Fab Bilat . . . . again in our stilleto shoes.
Pagbaba namen eh walkathon na kame ng slight. Bago pa kame lumiko sa kanto kung saan located ang entrance ng bar na pinanggalingan namen . . . pinigilan akez ni Fab Bilat. Silip naman si puta, pagkasilip niya eh mega-hinila nya akez pa-shokbo babalek dahil papunta daw dun si Nikolai and Karlo. So, rendezvous na naman ang drama but then no, dead-end yung kantong yon. Naloloka na akez. Baket may mga eksenang ganitrix pa kase. Biglang hinila na naman akez ni Fab Girl paatak sa isang trixiebums. In fairness, muntik nang magkapunit-punit ang blouse ko, kung hindi lang siya stretchable at ang bilat . . . parang bionic woman . . . kakaiba ang agility at endurance ni pootah! So, hayon na nga, mega-siksek kame sa trixiebums. Pumasok sa kantong yon si Nikolai at Karlo. Witchelles ko ma-hearsung ang chikahan niletchie pero parang warla momentz.
Slight ma-orgal ang diskusyon pero parang nagkasundo siletchie sa kung anuman ang pinagdedebatihan nila. Inakbayan ni Karlo si Nikolai at bigla nya itung hinalikan!
FOWTANGENANG-PANSIT-EATING-MUDER-POOKER!!!!! Iba ang feeling . . . para akong tinajakan ng sampung kabayo . . . . inupuan ng hippopotamus at inutunan ng skunk!!!!
At that momentzzzzz eh gusto ko nang magwala at sumugod . . . pero pinigilan akez ni Fab Bilat . . ."Ang poise ateh . . . . ang poise . . . . . wa itu glamor . . . . "
Finally, eh jumosok na ren sila ng bar at naka-isquierda na kame ni Fab Bilat.
*
"Ah sir, sino pong pupuntahan 'nyo?", shornong sa ken ng erminguard sa front desk habang lost-in-space ang jisip ko.
"Ahhh! Si Angeli . . . Ocampo . . . unit number 4chenelyn . . . "
Inangat ng erminguard ang telepono at tumalak nang tumalak.
"Okay na raw . . . . . "
*
"Okay na raw . . . . " talak ni Fab Bilat matapos basahin ang text message galeng kay Jay. Nangenge na ako ng slight, dahil sa na-sight kong lapchukan portion eh nakalatok ako ng limang bote ng san mig light ng dire-direcho.
Isquierda na kami ni Fab Girl at atak sa venue.
At bago akez maka-enter sa eksena eh, learn nyo na akung anez ang elsena ng uberdaks dark shades at shawl. Ibinalot kez ang shawl sa ulo kez at sinuot ang ubedaks na shades - think of me as a cross between marilyn monroes and jacky 'o w/ sarah balabagan in one angle.
Naunang jumosok si Fab Bilat para wit halatang magkajoint-forces kame.
So enter akez . . . . . slow mo . . . . with the shawl made balot in the head and the uberdaks na shades . . . insert lights . . . . . insert music . . . edwyn collins . . . . I never knew a girl like you before . . . .
Witchelles ko naman agad hinanap si Nikolai, but for some unknown reason eh napalingon na lang akez sa isang sulok at na-sight si Jay talking to somebody . . . . nakatalikod ang kausap ni Jay sa ken . . . . iginalaw niya ang ulo niya at lumingon sa 'ken . . . . . syet na malagket . . . . that's him . . . . si Nikolai!!!
At nangineg naman daw ang mga tuhod ng bakla, yung tipong nginig pagkashorpos ng isang heavy-duty na dookit. Pero, deadma . . . catwalk pa ren akez papalapet kay Jay . . . . shumoyo si Jay . . . . at sinalubong akez . . . . ikmyle lang akez . .
Beso . . .
Beso . . .
"Hi! Jay!!!! Never thought I would see you here," with all the super exaggerated excitement tone and all the plasticity on earth that I could summon.
Learn kez at felt na felt kez na nakasightsiva sa ken si Nikolai pero witchelles ko pa ren inacknowledge ang presence niya.
Chikahan kame ni Jay, sobrang plastikadang mga chikahan . . . nakatitig pa ren sa 'ken si Nikolai.
Tapos dinala akez ni Jay sa mga friends niya na kunwari eh hindi ko pa na-meet at pinakilala sa ken isa-isa.
So, chikahan galore . . . nomuhan session . . . si Nikolai, wit pa ren lumalapet.
Chikahan . . . . nomuhan . . . . .
Finally . . . .
"Bernz, nga pala . . . " chika ni Jay sa likod ko. Humarap naman ako sa kanya.
Nikolai was there . . . standing . . . .
"Si, Nikolai . . . "
Shumoyo akez at humarap kay Nikolai, tinanggal ang shades at tinitigan siya mula ulo hanggang paa . . . mula paa hanggang ulo.
Sabay tawa . . . ala-Celia-Rodriguez . . . . . then talak, "I don't drrrrink waterrrrrr . . . . " echoz lang . . .
Kinamayan ko siya at sabay, suot uli ng shades . . . . . talikod . . . . upo . . . . .balik sa chikahan!
Pero deep inside, iba ang nafi-feel ko . . . sabi ko sa sarili ko . . . pinaghandaan ko na itu . . . pero baket ganito . . . parang nawala lahat ng preparations ko . . . witchelles ko learn kung anez na ang gagawin ko . . . . witchelles ko learn kung anez na ang iispluk ko. Lahat ng galet . . . . lahat ng ampalaya-bitter-herbs capsule eh nawagtus na parang bula. Isang tingin lang niya sa 'ken eh para na kong ice-cream na ibinilad sa katanghaliang tapat . . . IBA TALAGA ANG POWERS NI NIKOLAI . . .
Jumoin na siya sa table habang chikahan galore. Nakatitig pa ren siya sa 'ken. Hindi naman masamang titig . . . malamlam at kaakit-akit na titig. Witchelles kez na-keri ang pressure at nag-excuse akez . . . umataksiva akez sa nyi-arrete at nabaliw. Nagtatalon ako sa loob ng cubicle . . . super hyperventilation itu . . . . super-tili to the maximum level . . . tili na walang sound ha, sabunot ang sarili . . . hanggang sa . . . balek sa sariling katinuan. Nag-retouch ng emyas, huminga ng malalim at labas sa nyi-arette.
Pag-exit ko eh hayun si Nikolai . . . papalabet sa ken . . .
"Dyug-dyug . . . . . dyug-dyug . . . ," sabe ng puso ko.
Sinubukan kong mag-iba ng direksyon but then no . . . wala na akez iba pang pupuntahan.
"Dyug-dyug . . . . . dyug-dyug . . . ," sabe uli ng puso ko.
Sabi ko sa sarili ko . . . . this is it . . . . this really really it.
Super ikmyle ako . . . hanggang batok yata ang pag-smile ko . . . . at nang magkatapat na kame eh ineexpect kong tanungin niya ako ng: Anung ginagawa mo dito? o Kung anu-ano pang ka-chervahan pero wit . . . talak siya, with the nakakalaglag panty na smile . . "Bernz, you look good ha."
Na-mongoloid naman ako, para akong retarded na wit sumagot at super smile lang. Kulang na lang siguro eh tumulo ang laway ko ever.
Hinawakan niya ang isang balikat ko at hinuli ng mga tingin niya ang tingin ko. Tinangka kong umiwas but then . . . biglang nagsalubong ang mga tingin namen at nagkatitigan kame. Ispluk siya, "Meron ka bang sasabihen sa 'ken?"
Nag-iisip akez ng sasabihen, walang ibang jumojosok sa kukote ko kundi jiberish eh . . ang gwapo mo Nikolai pakshet ka! Ang gwapo mo!!!! At after ng matinding effort, kusa na lang na lumabas ang mga salitang: "I'M HAPPY FOR YOU"
Ewwwwwwwwwwwwww. Ang PATHETIC ng statement da' vah?
Then, witchelles ko na ma-remember ang mga sumunod na eksena.
Tapos, nakaupo na uli kame with the group, chikahan, nomuhan, laftir-galore nang ibinulong sa 'ken ni Nikola kung pwede ba raw kami mag-usap. Chika ko naman, why not?!?!?! Talk!!! Pero bet daw niyang more private at inaya niya akez sa labas ng bar. . . . I swear ang sama ng tingen nung Karlo sa ken but then quiver to the maximum level . . . sa gabing yon . . . mas maganda ako sa kanya.
So, lumabas kami ng bar. At siyempre, ginawa ko na ang ipinunta ko don, tinalakas ko siya ng tinalakan tungkol sa ginawa niya kay Jay. Kung gaano ka-wrongness fatalle ang magpaasa ka nang magpaasa eh yun na naman pala eh may ka-ulayawan na siyang ibang pamela-one. Kung gaano niya na-hurt si Jay to the maximum level of hurtfullness everrr!
Tapos, nagpaliwanag siya, na mabuti naman daw ang intensyon niya, ayaw lang daw nyang maka-kyoket ng utaw - na namimiss din daw niya si Jay at kung anu-ano pang ka-chervahan. Hanggang sa tinalak niya sa 'ken:
"Baket kelangang maging ganito ka-kumplikado, Bernz?"
Tapos sumagot ako, "You remember noon, you asked that same question to me, nung Highschool tayo, nung sinabi ko sayong, mahal kita?"
Biglang najsip kez ang sabi ng matatanda, "History always repeats itself. And history teachers always look like prehistoric!" Echoz.
At dahil don eh we started reminscing our times together. Sinabi ko sa kanya lahat-lahat. . . .
Lahat-lahat! Pati yung mga bagay na witchelles ko kinering italak sa kanya noon. Sweet ng usapan namen. Halos limang oras kaming nag-uusap . . . . napaka-intimate pa ren niya . . . muntik na namang mahulog ang loob ko. Nagtawanan kame . . . nag-iyakan. May mga bagay na masarap pag-usapan pag natapos na. Iba ang feeling. Sa totoo lang . . . before that night, eh hindi ko masasabing I'M OVER HIM.
For two years, I still held that feeling . . . that longingness . . . that desperation . . . that somehow . . . somewhere eh magkakatuluyan . . kame at magkakatuluyan . . . . pero sabi nga nila, sa pelikula lang daw at sa fairy-tales uso ang happy ending. That night, naramdaman ko na malayong magkatotoo ang mga panaginip ko. Masaket. Pero kailangang tanggapin!
Matapos noon eh kelangan na naming umalis and to part our ways againm pero bago kame naghiwalay eh niyakap niya ako at nagpasalamat for accepting him at bigla ko na lang naramdaman ang labi niya sa mga labi ko. Shet! Gusto kong gumante . . . gustong-gusto kong gumanti sa halik niya pero hindi ko na ginawa. Alam kong, mas lalo pa akong masasaktan.
Habang sinusulat ko ito ay naisip ko na meron akong tinatabing journal 'nung mga panahon na iyon:
Ito ang mga ilan sa totoong naramdaman ko matapos ang gabing iyon:
Hinawakan niya ang isang balikat ko at hinuli ng mga tingin niya ang tingin ko. Tinangka kong umiwas but then . . . biglang nagsalubong ang mga tingin namen at nagkatitigan kame. Ispluk siya, "Meron ka bang sasabihen sa 'ken?"
Nag-iisip akez ng sasabihen, walang ibang jumojosok sa kukote ko kundi jiberish eh . . ang gwapo mo Nikolai pakshet ka! Ang gwapo mo!!!! At after ng matinding effort, kusa na lang na lumabas ang mga salitang: "I'M HAPPY FOR YOU"
Ewwwwwwwwwwwwww. Ang PATHETIC ng statement da' vah?
Then, witchelles ko na ma-remember ang mga sumunod na eksena.
Tapos, nakaupo na uli kame with the group, chikahan, nomuhan, laftir-galore nang ibinulong sa 'ken ni Nikola kung pwede ba raw kami mag-usap. Chika ko naman, why not?!?!?! Talk!!! Pero bet daw niyang more private at inaya niya akez sa labas ng bar. . . . I swear ang sama ng tingen nung Karlo sa ken but then quiver to the maximum level . . . sa gabing yon . . . mas maganda ako sa kanya.
So, lumabas kami ng bar. At siyempre, ginawa ko na ang ipinunta ko don, tinalakas ko siya ng tinalakan tungkol sa ginawa niya kay Jay. Kung gaano ka-wrongness fatalle ang magpaasa ka nang magpaasa eh yun na naman pala eh may ka-ulayawan na siyang ibang pamela-one. Kung gaano niya na-hurt si Jay to the maximum level of hurtfullness everrr!
Tapos, nagpaliwanag siya, na mabuti naman daw ang intensyon niya, ayaw lang daw nyang maka-kyoket ng utaw - na namimiss din daw niya si Jay at kung anu-ano pang ka-chervahan. Hanggang sa tinalak niya sa 'ken:
"Baket kelangang maging ganito ka-kumplikado, Bernz?"
Tapos sumagot ako, "You remember noon, you asked that same question to me, nung Highschool tayo, nung sinabi ko sayong, mahal kita?"
Biglang najsip kez ang sabi ng matatanda, "History always repeats itself. And history teachers always look like prehistoric!" Echoz.
At dahil don eh we started reminscing our times together. Sinabi ko sa kanya lahat-lahat. . . .
Lahat-lahat! Pati yung mga bagay na witchelles ko kinering italak sa kanya noon. Sweet ng usapan namen. Halos limang oras kaming nag-uusap . . . . napaka-intimate pa ren niya . . . muntik na namang mahulog ang loob ko. Nagtawanan kame . . . nag-iyakan. May mga bagay na masarap pag-usapan pag natapos na. Iba ang feeling. Sa totoo lang . . . before that night, eh hindi ko masasabing I'M OVER HIM.
For two years, I still held that feeling . . . that longingness . . . that desperation . . . that somehow . . . somewhere eh magkakatuluyan . . kame at magkakatuluyan . . . . pero sabi nga nila, sa pelikula lang daw at sa fairy-tales uso ang happy ending. That night, naramdaman ko na malayong magkatotoo ang mga panaginip ko. Masaket. Pero kailangang tanggapin!
Matapos noon eh kelangan na naming umalis and to part our ways againm pero bago kame naghiwalay eh niyakap niya ako at nagpasalamat for accepting him at bigla ko na lang naramdaman ang labi niya sa mga labi ko. Shet! Gusto kong gumante . . . gustong-gusto kong gumanti sa halik niya pero hindi ko na ginawa. Alam kong, mas lalo pa akong masasaktan.
Habang sinusulat ko ito ay naisip ko na meron akong tinatabing journal 'nung mga panahon na iyon:
Ito ang mga ilan sa totoong naramdaman ko matapos ang gabing iyon:
Yes, I'm happy to admit, I gained something that night , which is enough to make
me happy . . . . . yes!
Happy! But for just one night. After that, it
was all over again. I began asking myself, what is destiny/coincedence/fate/God
trying to tell me? Why do I have to meet Jay, out of so many people? Why?do I
have to be there in Los baños and talk to Nikolai? Why do I have to experience
the hopeless feeling again? Why do I have to see Nikolai, the love of my life,
with his lover? Why? Why all these? Why do I have to feel good, to feel loved
and yet in the end to feel sufferng, to feel hopelessness, to feel the
frustration of meeting the one that you love the most among all other things and
persons in the world and will eventually slip away, right at that point? Will it
be better for me if I didn't decide to go there or even meeting jao on the first
place? Will my life be still normal after that night?
At this point,
I am still unaware of the repercussions of that event. And I still don't know .
. . . . . WHY!?
Well, to sum all things up, meeting Nikolai again is
a good thing for me, all in all. I hope after these, getting over him would be a
lot easier now, and so as forgetting him. I hope that I accept the reality that
we are now both living two separate lives in separate worlds and so I have to
detach myself to him. He's happy with his present lover (I hope so). I'm happy
with my friends, enjoying life to the fullest.
Who knows, maybe
someday, destiny/fate/coincidence/God will again pull some strings, because if
we are really meant for each other, time is insignificant (oh my God! I'm still
hoping!)
*
"Bernz!!! Bernz!!! Dito . . . . "
Humarap ako at sinundan ang boses ni Lai. In fairness ang gulo ng numbering ng mga units nila.
Pagpasok ko sa unit eh amoy yosi . . amoy alak . . . maingay . . . at nagtatawanan sila. Si Nikolai ang unang lumapit sa 'ken pero hindi ko siya kinausap, hinanap ko agad si Mhy . . .
No comments:
Post a Comment