Tuesday, February 20, 2007

AND STILL COUNTING . . . . .

We spent the night . . . . or rather the morning sa hotel.

Akey, si Claudine . . . si Rica . . . at siyempre si . . Charles.

Pag-arrive sa hotel ng slight, eh pakiramdaman lang sa mga veyk-veyk . . hanggang sa nakasegway kami ni Charles sa CR at punan ang nagliliyab na pusok na ibinubulwak nang aming mga shortawan.

In fairness, witchelles ganon ka-effortless ang makipagdookit sa loob ng nyiarette ha lalo na’t pag-long-playing ang dookit scene.

Sa lababo . . . sa ibabaw ng toilet bowl . . . sa bathtub . . . .

Shet . . . .

Effort man kung effort . . . pero it wouldn’t take away the fact . . . na makyorapsa ang bagets . . . deadma na kung manakit ang mga kasukasuon sa tigas ng tiles . . .

Ang harsh . . . I sounded like a ravenous carnivore!

Oh well . . . . Ibang level ang kakinisan nang balat niya . . . iba ren ang level ng perfomance niya. Yung mga tipong performance na learn na learn mong wala pang masyadong maipagmamalaking eksperiensiya pagdating sa booking game. Sa bawat dampi ng dila key sa iba’t iba parte nang shortawan niya eh felt na felt ko ang pigil na nginig at pigil na halinghing na parang eynimomentzz eh sasabog siya, kundi sa galit, eh sa sarap.

At kung pagmamalaki at pagmamalaki lang naman ang pag-uusapan . . . in fairness . . . at buong ikinagulat ko ren at ikinalaki ng mga mata ko noh . . . na dakila ang jugets . . .yung mg tipong maibabalot mey ang dalawang kamay mey sa notring at meron ka pang masasampal-sampal sa dulo.

Aaminin key . . . di naman sa pagiging hayok sa laman or whatever pero witchelles kez sinayang ang bawat sandali at nashikman key ang bawat parte ng shortawan niya. Endangered species ang mga ganitrix na klase ng putahe . . kaya’t habang available at nakahain lang sa harapan mey eh go lang ng go! Join lang ng join!!!!

Approximately 50 minutes kaming nagdookit . . . . . di pa kajoin ang shower together.

After non eh borlogs . . . .

Kinahapunan eh more gising-gisingan portion na pero sa truelili lang eh witchelles din naman akey nakaborlog ng truthfulness dahil nga sa mga panahong iyon eh parang you’d rather stay awake because those times . . . reality had become better than dreams . . . . ooooohhhhh . . . . san ka pa?! Echoz!

Hayun na nga . . . so bitbit-bitbit kez pa ang alaala ng mapanibughong araw na kadadaan lang. Nadatnan ko na lang si Charles na nakaupo sa isang sulok. Bihis na bihis na at super-titig lang sa kagigising kong beauty na for sure eh walang halong kapintasan . . . echoz. For sure eh more haggard than haggardness ang dating ko non noh! At kung pupuwede lang eh sa sobrang concious ko eh tuklapin kez na lang ang fezlack kez para witchelles niya masighteousbelles or I’d rather have na lafangin na lang akez nang buong-buo ng kamang jinijigaan kez!

Pero wai na ren akez nagawa kundi mag-ikmyle with all na haggard-kagigising na beauty-look. More confidence na lang ang labanan at magpacute.

Super ikmyle din naman siya sa aken.

Pagsight kez sa paligid eh wai si Claudine at si Rica.

Lumapit sa ‘kin si Charles at idinampi ang mga labi niyang parang iginuhit lang sa aking forehead. Para namang maysakit ang drama ko non. Pero deadma. . . . ang sweetness ng dating kahit na gaano pa kajologs.

Chinika niya na umiskrang na si Claude at si Rica dahil super tommy lee jones na ang lola Rica at witchelles nang kineri na mag-waiting in vain para gisingin pa akez. Dahil pag sikmura at pagkashutay-tomi na ang naramdaman ni Rica eh wala nang sinasantong panahon at oras. Chinika din ni Charles na may-I-wait na lang ang dalawa kong step-sisters sa Dencios sa Robs place.

So, umatak na ren kami sa Rob's Place for more lafangan portion at parang naubos ang enerhiya ko nung nakaraang gabi.

Sa mga pagkakataon na iyonchinabelles eh najisip ko ang mga pinaggagagawa namin sa buhay. Gimik . . . . iskrang . . . . rampa . . . . . magpa-yummy-effect . . . . magbook o magpabook . . . hoping na isa sa mga sabadong inaaksaya sa Malate e matagpuan mey ang matagal-tagal mo nang hinahanap hanap at hinihintay-hintay.

Sa truelili lang eh di ren naman ako hoping kay Charles. Okay fine . . . may spark na kung may spark . . . pero parang natauhan ako nung mga oras na iyonchienabelles arabelles arabumbumbelles.

Alam kong hanggang doonchinabelles na lang ang mga eksena . . . parehas lang siguro kami ng betchay. Ang makasegwey kahit panandalian sa mga mundong ginagalawan . . humanap nang isang utaw na waing shukialam . . . at mag ibig-ibigan na parang kayong dalawa na nga itinadha nang poong maykapal! Na kahit na alam nyong naglolokohan lang naman din kayo.

Pero, di ko yon pinahalata kahit sa mga friendiva kez. May-I-holding-hands pa ren ang drama namin ni Charles habang lumalafuk ng sinigang na kulang sa asim at ng sisig na ubod ng tuyo.

Akala ko . . . pagkatapos 'non eh hanggang doon na lang. Magkakapaalaman na . . . mangangakong itetext ang isa't isa . . . pero ang katotohanan eh ibabaon na lang din sa limot ang mga eksenang naganap at pipilasin sa kuwaderno ng buhay-talaan. Shet ! Ano ba yon !? Para akong nasasapian ng pitong dumonyo.

Anyway . . . . di pa pala.

Dahil biglang may naisip na naman si Rica . . . kelangan daw naming umatak sa Mall of Asia nang gabing yon . . at magwatchiley ng World Pyro ecklavu! Haves daw siya nang reservation at sayang naman kung witchelles gagamitin.

Super ask si Charles kung ju-joinlackles daw akembang.

Binalik ko ren ang tanong sa kanya dahil sa trulagen colagen sustagen lang e . . . di ko betchay. Pero betchay daw niya.

Chika ko sa kanya na jumoint-forces na lang muna siya sa aken sa baler kez para makapag-refresh dahil witchelles pa ren niyang jumuwelya sa balaybay niya.

So join lang nang join. Pagkashorpos lumafuk eh diretso na kami ni Charles sa baler.

At pagkadating na pagkadating pa lang namin eh para na naman kaming mga tandang na isinalang sa sabungan . . . . . round 2 . . . . . FIGHT!!!!!!

Pagkatapos ng another dookit scene (at this time eh in the comfort of my home) eh . . bihis lang agad. Pinahiram ko na lang siya ng outfit para naman di siya magmukhang pangkahapon ang beauty niya.

And then . . . fly na sa Mall of Asia.

Isa sa mga pangarap ko ang natupad nang gabing iyon . . . . ang maglakad-lakad sa mall nang may kaholding hands.

Wala siyang kiyeme. Deadmatology one-oh-one! Mirese trese kwatorseng pinagsasightcheousbelles na kami ng mga utawsingbelles eh more pa ren siya sa pagjoin sa sweetness.

Nagkita-kita ang mga bakla sa Aruba. More lafang and more join sa inuman muna hanggang hinihintay na magliwanag ang kalangitan.

Nakatayo kami ni Charles sa gitna nang kalsada. Magkahawak ang mga kamay, magkadikit ang mga balikat habang nakatingala sa mga kislap at pagsabog sa kalawakan.

In fairness . . nakakanginig . . . . at to some extent eh nakakapangilabot. Muntik na nga akong magcrayola marathon pero pinigilan ko lang ang sarili ko. Witchelles ko learn kung dahil ba ito sa mga pagsabog ng iba't ibang kulay na pinapanood namin o dahil sa fact na andon ako sa isang lugar na may kahawak-kamay na bagets na sa totoo lang eh witchelles ko pang masyadong learn pero parang matagal na kaming nag-iibigan.

Pero kinalma ko ang sarili ko. Katulad nga ng chinika ko kaniney eh . . enjoy lang the momentzzzzzzzz . . . til it last . . . . dahil witchelles mo ren learn na parang mga fireworks nung gabing yon . . . na kahit na gaano kafabulous pa ang drama at eksena . . . eh titigil at titigil din . . . at ang kalawakan na pinuno ng iba’t ibang kulay eh pagkatapos ng ilang sandali eh magbabalik at magbabalik din sa isang nakakayamot at walang buhay na kadiliman.

Tuesday, February 06, 2007

TWO THOUSAND SEVEN HUNDRED SEVENTY-SIX MINUTES and COUNTING . . .

We were one . . . . we were binded by an unknown force . . . . whatever that was . . . it was good . . . .

My arms were around him and his were around me.

We explored one another’s body in the form of a dance.

. . . . . . .

Hay naku! Kalorkey!!!

Hayon na nga!

Para kaming mga tukong naka-mighty-bond sa isa't isa. Kiver kami sa mga utash sa paligid-ligid namen. Super dance, super yakap and at the momentzzzz na malearn ng mga labi namin ang dapat nilang puntahan eh . . . parang naghalo na ang balat sa tinalupan.

I never kissed a stranger before.

As in . . . walang halong kajijian . . . truenezz yon . . siguro maraming beses na akey na nakipagdookit sa mga strangers . . . but kiss . . . I don't think so.

He was the first.

Halos isang oras din kaming nasa ganoong posisyon. At wala talagang nakapagpigil sa bugso ng aming mga damdamin. (Ew . . . parang pocketbook lang da 'vah?)

Hanggang sa inaya ko siya sa second floor dahil di ko na masightsiva ang mga friendiva ko.

Pag-okyat namin eh nakasalubong namin si Claudine at si Rica na kalalabas pa lang ng CR. Halata sa mga fezing nila ang ang shock-factor na meron akong bitbit bitbit na cute na fetus.

"These are my friends . . ." chika ko sa bagets. "Claude and Rica . . . and this is . . . . "

Shet! Why do I always have these momentzzzz na lost-in-space akembang pagdating sa namesung . . . .

"Charles . . . ." chika niya.

Then, biglang nag-appear naman si Francheska na witchelles din nagpatalo dahil haves din ng karay-karay na bagets.

"This is Francheska and his fish for the night . . . ." intro kez.

Umisquierda din sila at jiniwan kami.

Hinila ko si Charles sa isang corner.

Nagtagpo na naman ang mga labi namin. Pero pinigilan ko siya. Tinulak ko siya para masightsiva ko ang kabuuan ng pagkatao niya.

Ikmyle lang akez.

"Before we continue, by the way, I'm Bernard . . . ." then I extended my hand.

Kinuha niya ang kamay ko at lumuhod siya sa jurapan kez. Super kiss niya ito at tingala sa 'ken . . . "I'm Charles. And I'm yours." Chika niya.

Tumbling.

Pinatayo ko siya at baka eynimomentzzzz eh pag nagtuloy-tuloy pa ang eksenang iyon eh bigla na lang akong maging palaka. Inaya ko sya sa bar. "I think we need a drink."

Gumetching kami ng berangju at umupo para naman makapagrest ng slight. Dahil with the dance, with matching rigudon ng mga labi at ng mga kamay . . . in fairness . . nakakaorgod siya.

Nang makajupostrax kami sa medyo tahimik at less utaw na lugar eh kinuha niya ang isang kamay ko at jinawakan lang niya habang super sight sa ‘ken with those very cute eyes na parang iginuhit lang.

"You workin?" tanong niya.

"Yup . . . you?"

"Studying. St. Pauls."

Shet! Tumbling another . . . . bukod sa pagiging bagets . . . estujamus iteykla . . . . pero derm na ako sa mga ganyang factor . . . bagets na kung bagets . . . .

Super nomu lang kami and super cuddle . . . shet . . . . cuddle talaga . . wholesome itu.

"I have a confession to make . . . " chika ko sa kanya. Na pinagjisipan key muna ng tatlong daang beses bago ishurlak!

"Ano yon?"

"The first time I saw you sa dance floor up there sa ledge . . . I felt something that urged me to get to you . . . . "

"Pero bigla kang nawala . . . ." bera niya bigla sa 'ken.

Naloka naman daw ako . . . continue niya sa pagshorlakak. "Tinitingnan kita dun sa baba. Hinihintay ko lang na makalapit ka. Pero bigla kang nawala. Then I went down and started looking for you."

"Oh common!? You're kidding me. Umalis lang ako saglit to have a breath of fresh air. Tapos ikaw ang nawala. Hinanap kita and I thought I lost you."

"I thought I lost you, too." chika niya sabay kiss. "But now, we found each other. I guess it doesn't matter anymore."

Iba ang level ng kilig factor ko sa mga oras na iteykla. Parang kahapon lang eh super watching-galore ko lang ang mga ganitrix na eksena between Sam Milby at Anne Curtis, pero now na now na eh nahi-hearsung ko na siya sa truelili na mga kaganapan sa life ever.

Bumalik din kami sa baba at hinanap sila Rica.

"Who's here with you," tanong ko kay Charles.

"My friends."

"You should talk to them and make paalam," I told him.

"Why?"

"Coz you're going home with me. . . . "

"I must go home with you. . . ." At hinalikan niya akez. "Don't go away."

At umisquierda siya.

"Baaaaaaaaaaaaaaaaaakkkkklaaaaaaaaaaaaaaaaaa kaaaaaaaaa!" chika ni Rica pag-alis na pag-alis ni Charles.

"Nasa 'yo ang korona ni Precious Lara Quigaman, ngayong gabi!"

"Iba 'toh."

"Love at first sight? Gaga! 'Nung huling sinabi mo yan . . . anung nangyari sa 'yo?"

Love at first sight! SHET! It's all coming back to me . . . . parang si Celine Dion lang. Oo nga naman. Nagpadalos-dalos ako nung mga panahon na iyon nang makilala ko si Varsity Captain. Parang ganitiz na ganitiz din ang eksena (minus the halikan factor lang).

"Well, baka pwedeng nagkamali ako 'non . . . pero ngayon hindi na."

"Go to the sea! Tell that to the marines!"

"Pero, in fairness . . . . ." sabat ni Claude. Bihirang bihira siyang magbigan ng compliment sa mga karir ko . . . .

"Thanks . . ." chika ko na lang.

Pagkabalik ni Charles eh nagdecide na kaming umisquierda dahil nafi-felt na namin ang powers ni Sandra Bullock sa labas.

"I don't want to go home," chika ni Rica. "Let get ourselves a room, my treat . . ."

Parang nagdeclare na lang ng Martial Law si baklang Rica at wala na kaming nagawa.

Nag-check-in kami sa Kimberly . . yung hotel na malapit sa Rob's place.

*