Sa totong buhay lang eh witchelles ko talaga betchay ang magcelebrate evur ng birthday. As in . . . kasi parang witchelles ko naman betchay ang concept na mega-happy ka na another year has gone by and eynimomentzzz eh pakyonti na nang pakyonti evur ang mga araw na ilalagak mey ever sa mundo. Meaning . . . pa-nearness of you na nang panearness of you . . . ang the momentz of ligwakan portion . . . tegibums is just around the corner!
In total fairness kay Atty Katrina Legarda eh naloka naman akey nang naloka, dahil ni witchelles ko man na-organize ng maayos ang sarili kong birthday evur. Dalawang back to baklang projects with Nickelodeon and Honda ang niratrat ng beauty kez first and second week of November. Ni witchelles ko nga learn kung dugo pa ba ang nanalaytay sa mga ugat kez eh puro C2 na at Lipovitan Ira. Pakshet!
Sa una eh betchay kong mag-more Government, since super feel at home but then witchelles ko kineri ang budjey na super-quote ni friendship Josh. Nakakadugo ng matres at parang baka after ng party eh malaglag na lang bigla ang mga nagningningan kong balakang!
Hanggang sa may nirekomenda ang isang friendiva kez sa workaloo na si Roxanne sa isang simplicity of culture na lugar ever sa Kamagong.
So hayun na nga, 2 days before D-Day eh inatakan namen ang bar-baran portion. Isa siyang payak na lugar . . . as in . . payak kung payak itu . . . ang may-jori ever eh isang guitarista ng isang nag-flopchinang rock band some one-hundred years ago. Kakaloka. So, more rock-rockan portion ang eksena doonchie . . . as in . . . na parang dinaanan ng sampung super thunderstorm at wala silang ginawa . . . .so very butch! Ang sakit sa bangs! Muntik nang dumugo ang mga bagang ko. But then, ala nang choice . . . at well, maganda naman and fair ang quote na ginivesung niya sa ‘kin good for sixty utawsingbelles with light lafang and more and more and more na nomu. So go na lang ng go! Join na lang ng join!
The night itself eh wala na rin akong panahong makapagpaparlor pa dahil sa sobrang kangaragan. Imagine, that Saturday morning eh saka lang natapos ang Honda event. So . . . less ang preparation sa pagpapabyonda. Shower na lang ang naging katapat.
Early evening eh I had dinner with my closest friends sa Café Bola . . . . Claude, in his most behaved mood (dahil nga daw moment ko yon) and Kiara, na kumain ng isang galong itim na eye liner para lang sa 80’s motiff ko! Ninamnam namin ang sinigang na lechon na may pakwan ni Margarita Fores! Si Rica naman eh nagmiganju . . . nag-meet lang kami earlier that afternoon para lang igivesung niya ang nyexpensive niyang gift sa ‘kin na shubangong pang-menthol! At bukod don eh naisipan pa niyang mag-sponsor ng sampung cases ng berangju. Ohhhh . . . laban kayo? Bisi-bisihan lang ang lola Rica ko dahil if I’m not mistaken eh meron siyang bagong karir . . . but ang nakakalokang factor don . . eh ewan ko rin kung paniniwalaan ko siya . . . . HIV+ ang bago niyang karir. Tumbling! (Saka na lang nating pagkwentuhan ang eksenang itu . . dahil as I said . . . moment ko toh! Hahahaha)
From Greenbelt eh direcho na kami sa venue, dahil may mga naunang mga bisitang witchelles ko learn kung saanchienabelles nagmula.
Pag-atak ko doonchie eh may-I-present tense na ang mga mudra, sisiterbelles, brotherbelles, friends ng sisterbelles at friends ng friends ng brotherbelles ng mga nyolaga naming bagets ng supermau. Wicthelles ko na-foresee na kelangan ko pa lang mag-entertain ng mga thundercats na lafangan ang habol.
Anyway, andun na sila . . . . . medyo close din naman sila sa ‘kin one way or the other . . . so mega-palafang na lang.
Hanggang sa lumalilm na nang lumalilm ang gabi at nagdatingan portion na ang mga old and new friendivas from all chapters of my life!
Dumating din ng maaga ang boss ko, si Ursula, with her super hottie bagtes lover na napulot niya kung saan mang gaybar. Kakaloka. Siya lang naman ang may pinaka-daks na boses doonchie na parang siya ang hostess ng party ever.
Ininvite ko si Mr. Spoonful of Sugar. Dumating naman siya with 3 other friends. Kaso di rin ako masyadong nakasegway sa kanya dahil unang-una eh nung dumating sila eh parang humiwalay na ang kaluluwa ko sa katawan ko sa sobrang kalasingan at pangalawa eh super jiyaers portion din akembang sa mga kajointlackles niyang friendivas.
Meron pa kong isang unexpected guest na dumating . . . . na-meet ko siya sa Subic ‘nung ginawa namin yung Subic Bay Pride, isa siya sa mga prime movers ng “Ang Ladlad” at in fairness ‘nung mga time sa Subic na iyonchie eh medyo nakakiligan ko siya at mejo kumibot din ang natutulog kong mga tinggil. Akala ko talaga eh witchelles na kami magsa-sight sight ever. So nasurprise naman daw ako sa presence niya with matching lips to lips pagdating na buti na lang witchelles nasight ni Mr. Spoonful of Sugar (sana).
Pero ang pinakanakakaloka eh ang pagdating ni Raymond. Syet! Banggitin ko talaga ang pangalan niya da ‘vah? Anyway, si Raymond naman eh matagal nang friend ni Kiara. Matagal ko na rin siyang kakilala at matagal ko na rin siyang krases pero wala lang chances and opportunity kaya witchelles ko ma-pursue ang kung anuman sa kanya. Naloka na lang ako nung nagtext-sami siya sa ‘ken ang few days before my birthday to greet me in advance. At nag-meet pa kami 2 days before. Mireseng suyudin niya ang Pasay para lang hanapin akey hey hey hey! Super ask pa siya kung anechiwa raw ang betchay kong gift from him, chika ko naman eh witchelles naman akong materyosong tao . . . na maski presence lang niya eh kering-keri na . . . then, sabay hiret siya . . gusto mo sarili ko na lang ang i-gift ko sa yo . . . naloka naman daw ako don . . sabay banat na . . . gusto mo eh ibalot ko pa . . . . kakaloka . . . hanggang sa sinakyan ko na lang . . chika ko na wag na niyang ibalot dahil huhubarin ko rin naman! Hahahaha. Bastos ko noh!? Sorry! Ang pagkakatrina talaga eh waing jinijiling panahon at walang jinijiling oras.
So, hayon na nga . . . . more nomu na sa party . . . di ko na alam kung pano ko hahatiin ang katawan ko dahil ang guests ko eh deadma sa isa’t isa.
Hanggang sa nagkaroon na ng elimination portion at natira na lang talaga ang mga super-closest sa ‘kin . . . HighSchool friends, si Grace at si Francheska, friends from former work . . si Madonna . . . si Kiara, si Claude . . . at higit sa lahat . . nagpaiwan si Raymond.
No holds bar na ang labanan sa inuman at sa kantahan . . . pati kami ni Raymond eh no holds bar na ren . . dahil na rin siguro sa sobrang kakatihan ko at bunsad ng pagdaloy nang kakaibang mala-demonyong tadkyak ng alkohol eh hindi ko na namalayan na pinagjujubad ko na si Raymond sa harapan ko infront of the others . . . . at ang luko-loko naman eh walang patumanggang may-I-follow.
Hanggang sa hayon . . . nauwi din sa uwian ang lahat. Witchelles ko na nga learn kung paano pa akey hey hey nakajuwi nung mga oras na yon . . .
In total fairness kay Atty Katrina Legarda eh naloka naman akey nang naloka, dahil ni witchelles ko man na-organize ng maayos ang sarili kong birthday evur. Dalawang back to baklang projects with Nickelodeon and Honda ang niratrat ng beauty kez first and second week of November. Ni witchelles ko nga learn kung dugo pa ba ang nanalaytay sa mga ugat kez eh puro C2 na at Lipovitan Ira. Pakshet!
Sa una eh betchay kong mag-more Government, since super feel at home but then witchelles ko kineri ang budjey na super-quote ni friendship Josh. Nakakadugo ng matres at parang baka after ng party eh malaglag na lang bigla ang mga nagningningan kong balakang!
Hanggang sa may nirekomenda ang isang friendiva kez sa workaloo na si Roxanne sa isang simplicity of culture na lugar ever sa Kamagong.
So hayun na nga, 2 days before D-Day eh inatakan namen ang bar-baran portion. Isa siyang payak na lugar . . . as in . . payak kung payak itu . . . ang may-jori ever eh isang guitarista ng isang nag-flopchinang rock band some one-hundred years ago. Kakaloka. So, more rock-rockan portion ang eksena doonchie . . . as in . . . na parang dinaanan ng sampung super thunderstorm at wala silang ginawa . . . .so very butch! Ang sakit sa bangs! Muntik nang dumugo ang mga bagang ko. But then, ala nang choice . . . at well, maganda naman and fair ang quote na ginivesung niya sa ‘kin good for sixty utawsingbelles with light lafang and more and more and more na nomu. So go na lang ng go! Join na lang ng join!
The night itself eh wala na rin akong panahong makapagpaparlor pa dahil sa sobrang kangaragan. Imagine, that Saturday morning eh saka lang natapos ang Honda event. So . . . less ang preparation sa pagpapabyonda. Shower na lang ang naging katapat.
Early evening eh I had dinner with my closest friends sa Café Bola . . . . Claude, in his most behaved mood (dahil nga daw moment ko yon) and Kiara, na kumain ng isang galong itim na eye liner para lang sa 80’s motiff ko! Ninamnam namin ang sinigang na lechon na may pakwan ni Margarita Fores! Si Rica naman eh nagmiganju . . . nag-meet lang kami earlier that afternoon para lang igivesung niya ang nyexpensive niyang gift sa ‘kin na shubangong pang-menthol! At bukod don eh naisipan pa niyang mag-sponsor ng sampung cases ng berangju. Ohhhh . . . laban kayo? Bisi-bisihan lang ang lola Rica ko dahil if I’m not mistaken eh meron siyang bagong karir . . . but ang nakakalokang factor don . . eh ewan ko rin kung paniniwalaan ko siya . . . . HIV+ ang bago niyang karir. Tumbling! (Saka na lang nating pagkwentuhan ang eksenang itu . . dahil as I said . . . moment ko toh! Hahahaha)
From Greenbelt eh direcho na kami sa venue, dahil may mga naunang mga bisitang witchelles ko learn kung saanchienabelles nagmula.
Pag-atak ko doonchie eh may-I-present tense na ang mga mudra, sisiterbelles, brotherbelles, friends ng sisterbelles at friends ng friends ng brotherbelles ng mga nyolaga naming bagets ng supermau. Wicthelles ko na-foresee na kelangan ko pa lang mag-entertain ng mga thundercats na lafangan ang habol.
Anyway, andun na sila . . . . . medyo close din naman sila sa ‘kin one way or the other . . . so mega-palafang na lang.
Hanggang sa lumalilm na nang lumalilm ang gabi at nagdatingan portion na ang mga old and new friendivas from all chapters of my life!
Dumating din ng maaga ang boss ko, si Ursula, with her super hottie bagtes lover na napulot niya kung saan mang gaybar. Kakaloka. Siya lang naman ang may pinaka-daks na boses doonchie na parang siya ang hostess ng party ever.
Ininvite ko si Mr. Spoonful of Sugar. Dumating naman siya with 3 other friends. Kaso di rin ako masyadong nakasegway sa kanya dahil unang-una eh nung dumating sila eh parang humiwalay na ang kaluluwa ko sa katawan ko sa sobrang kalasingan at pangalawa eh super jiyaers portion din akembang sa mga kajointlackles niyang friendivas.
Meron pa kong isang unexpected guest na dumating . . . . na-meet ko siya sa Subic ‘nung ginawa namin yung Subic Bay Pride, isa siya sa mga prime movers ng “Ang Ladlad” at in fairness ‘nung mga time sa Subic na iyonchie eh medyo nakakiligan ko siya at mejo kumibot din ang natutulog kong mga tinggil. Akala ko talaga eh witchelles na kami magsa-sight sight ever. So nasurprise naman daw ako sa presence niya with matching lips to lips pagdating na buti na lang witchelles nasight ni Mr. Spoonful of Sugar (sana).
Pero ang pinakanakakaloka eh ang pagdating ni Raymond. Syet! Banggitin ko talaga ang pangalan niya da ‘vah? Anyway, si Raymond naman eh matagal nang friend ni Kiara. Matagal ko na rin siyang kakilala at matagal ko na rin siyang krases pero wala lang chances and opportunity kaya witchelles ko ma-pursue ang kung anuman sa kanya. Naloka na lang ako nung nagtext-sami siya sa ‘ken ang few days before my birthday to greet me in advance. At nag-meet pa kami 2 days before. Mireseng suyudin niya ang Pasay para lang hanapin akey hey hey hey! Super ask pa siya kung anechiwa raw ang betchay kong gift from him, chika ko naman eh witchelles naman akong materyosong tao . . . na maski presence lang niya eh kering-keri na . . . then, sabay hiret siya . . gusto mo sarili ko na lang ang i-gift ko sa yo . . . naloka naman daw ako don . . sabay banat na . . . gusto mo eh ibalot ko pa . . . . kakaloka . . . hanggang sa sinakyan ko na lang . . chika ko na wag na niyang ibalot dahil huhubarin ko rin naman! Hahahaha. Bastos ko noh!? Sorry! Ang pagkakatrina talaga eh waing jinijiling panahon at walang jinijiling oras.
So, hayon na nga . . . . more nomu na sa party . . . di ko na alam kung pano ko hahatiin ang katawan ko dahil ang guests ko eh deadma sa isa’t isa.
Hanggang sa nagkaroon na ng elimination portion at natira na lang talaga ang mga super-closest sa ‘kin . . . HighSchool friends, si Grace at si Francheska, friends from former work . . si Madonna . . . si Kiara, si Claude . . . at higit sa lahat . . nagpaiwan si Raymond.
No holds bar na ang labanan sa inuman at sa kantahan . . . pati kami ni Raymond eh no holds bar na ren . . dahil na rin siguro sa sobrang kakatihan ko at bunsad ng pagdaloy nang kakaibang mala-demonyong tadkyak ng alkohol eh hindi ko na namalayan na pinagjujubad ko na si Raymond sa harapan ko infront of the others . . . . at ang luko-loko naman eh walang patumanggang may-I-follow.
Hanggang sa hayon . . . nauwi din sa uwian ang lahat. Witchelles ko na nga learn kung paano pa akey hey hey nakajuwi nung mga oras na yon . . .
No comments:
Post a Comment